Kalender Baba, Gelibolu’yu nurlandıran bir Allah dostudur.
Bir gün birkaç sevdiği huzûruna gelip “Efendi Baba! İzninizle sefere çıkacağız” dediler.
Mübârek zât;
“Hayhay! Selâmetle gidin, bir sıkıntıya düşerseniz, hemen beni hâtırlayın” buyurdu.
“Peki baba” dediler.
Ve düştüler yola.
Ancak bir yere geldiklerinde, “harâmîler” kestiler yollarını.
Şaşırdılar.
Çâresizdiler!..
Hemen Kalender Baba’yı hâtırlayıp “Yâ Rabbî! Sevdiğin o zât hürmetine bizi koru” diye yalvardılar.
O anda bir “arslan” belirdi.
Ve saldırdı soygunculara.
Bir anda toz oldu haydutlar.
Elhamdülillah.
Tehlike bitmişti.
Sefer dönüşü Kalender Baba’nın huzûruna varıp “Biz geldik efendim” dediler.
Mübârek zât;
“Hoş geldiniz, yolculuk iyi geçti mi?” diye sordu.
Onlar;
“Sâyenizde iyi geçti. O arslan olmasaydı mahvolmuştuk!” dediler.
Onlara cevâben;
“Allahü teâlâ, kendisine sığınanlara yardım eder” buyurdu.
Onlara sevgiyle baktı.
Ve nasîhat edip;
“Dünyâ ve âhirette saadete kavuşmak, ancak Resûlullah’a uymakla ele geçer. Ona uymadıkça her yapılan şey burada kalır. Âhirette işe yaramaz” buyurdu.