Bir gün Sehl bin Abdullah-ı Tüsterî hazretlerine;
“En büyük mutluluk nedir? diye sordular.
Cevâbında;
“İnsanları sevindirmektir, ama bir şartla” buyurdu.
“O şart nedir efendim?” dediklerinde;
“Unutacaksınız, karşılık beklerseniz, o ticâret olur ki, hiç kıymeti olmaz” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de bu zâta;
“İyi insan nasıl olur efendim?” diye sordular.
Cevâbında;
“İyi insan; herkesin ihtiyaç duyduğu kimsedir, su gibi, hava gibi, gıda gibi” buyurdu.
Yine buyurdu ki:
“Onun elinden ve dilinden kimseye zarar gelmez, kimseye yük olmaz, yük çeker. Güler yüzlüdür, onu gören ferahlar.”
● ● ●
Yine bir sohbette;
“Bir zaman gelecek, dünyâda hakîkî bir evliyâ kalmayacak. Bir mürşid-i kâmil bulunmayacak. Yazık o milletin hâline” buyurdu.
Cemaat;
“O zamandaki insanlara, ne tavsiye edersiniz efendim?” dediklerinde büyük velî;
“Muhakkak bir İslâm âliminin, bir evliyâ zâtın kitâbını okusunlar. O büyüklerin kitaplarının okunduğu yerlere rahmet-i ilâhî yağar, bereket iner. O büyüklerin rûhâniyetlerinden çok istifâde ederler” buyurdu.