Öfkelenince bazen öyle tehlikeli sözler söylenir ve davranışlar yapılır ki, sağlığa, cana, dine, imana ve nikâha da zarar verir.
Bir kimse, Resûlullaha (sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem) “İşlerin en iyisi hangisidir” dedi. (Güzel huylu olmaktır) buyurdu. Kalkıp, biraz sonra, sağ tarafına gelip, yine sordu. Yine, (İyi huylu olmaktır) buyurdu. Gidip, sonra sol tarafına gelip, “Allah’ın en sevdiği iş nedir?” dedi. Yine, (İyi huylu olmaktır) buyurdu. Sonra, arkadan gelip, “En iyi, en kıymetli iş nedir?” dedi. Peygamber Efendimiz, ona karşı dönüp, (İyi huylu olmak ne demektir anlayamadın mı? Elinden geldiği kadar kimseye kızmamaya çalış!) buyurdu.
Bir kimse Resûlullahtan nasihat istediğinde, (Kızma, sinirlenme!) buyurdu. Birkaç kere sorduğunda, hepsinde de (Kızma, sinirlenme!) buyurdu.
Yine hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Kuvvetli olmak, başkasını yenmek demek değildir. Kuvvetli olmak, kahraman olmak, kendi öfkesini yenmek demektir.) [Buhârî ve Müslim]
Öfkelenmek, insanın aklını örter ve şuurunu zayıflatır. Öfke anında insanın doğru düşünmesi ve normal davranışlarda bulunması zorlaşır. Öfkelenen kimse, dikkatli, şefkatli ve merhametli davranamaz. Ailede, iş yerinde, komşuluk münasebetlerinde, kısaca başkalarıyla beraber olduğumuz her yerde büyük sıkıntılara, kalp kırmaya ve gönül yıkmaya sebep olur. Öfkelenilen yerde huzur kalmaz. Gönüller daralır. Sıkıntılı ve stresli bir hava meydana gelir. Birkaç saniyelik öfke, insanları cinayete kadar götürebilir.
Öfkelenince bazen öyle tehlikeli sözler söylenir ve davranışlar yapılır ki, sağlığa, cana, dine, imana ve nikâha da zarar verir. Bu hâlde iken nefis ve şeytan insanı istediği gibi yönetir, çok tehlikeli işler yaptırır.
Öfkelenince, eûzü besmele ve iki kul eûzüyü okumalı. Kızınca, (Allahümmagfir li-zenbî ve ezhib gayza kalbî ve ecirnî mineşşeytân) okumak, hadis-i şerifte bildirildi. Manası, (Ya Rabbi, günahımı affeyle. Beni, kalbimdeki öfkeden ve şeytanın vesvesesinden kurtar) demektir. Yine öfkelenince abdest almalı, ayakta ise oturmalı, geçmezse, yatmalıdır. Oturunca öfke azalır. Yatınca daha azalır.
Bütün bunlara rağmen öfkesine hâkim olamayan kimse, bulunduğu yerden kalkıp gitmeli. Münakaşadan ve tartışmadan her zaman sakınmalıdır. Bilhassa öfke sırasından daha çok sakınmalıdır. Öfkeli iken münakaşa, tartışma ve cevaplaşmak yangına benzin dökmek gibidir.
Öfkesi hâlâ geçmezse ve aklına tehlikeli düşünceler gelirse, samimiyetine, ilmine, tecrübesine, din gayretine ve ihlasına güvendiği birisi ile istişare etmeli. Böyle bir kimse onu sakinleştirir ve şeytanın ve nefsin zararlı vesvese ve teşviklerine karşı ona yardımcı olur. Öfke sırasında ölümü hatırlamak da öfkeyi yatıştırır. İnsan öfkelendiğinde öfkenin zararından korunmak için hangi tedbirlere başvurması gerektiğine dair bilgileri önceden bilmelidir. Aksi takdirde öfke anında ne yapacağını bilemez. Allahü teâlâ muhafaza etsin, tehlikeli işler yapabilir. Hacı Bayram-ı Veli hazretleri buyurdu ki:
“Öfke ve kin, hakikatleri gören gözleri kör eder, iyi düşünmeye mâni olur ve insanı yanıltır.”