Bir gün büyük velî Muînüddîn-i Çeştî hazretlerine, bâzı kimseler gelip, kendisine “namaz”dan sordular. Cevâben; “Namaz, çok mühim ibâdettir” buyurdu. Ve îzah etti: “İbâdetler îmândan değildir. Yâni bir ibâdeti terk etmek, îmânı gidermez. Ama namaz için hüküm böyle değil.” Sordular: “Onun hükmü nasıldır efendim?” Cevâben; “Birçok büyük âlimler ‘Bile bile namaz kılmayan … Devamını oku
Bir gün büyük velî Muînüddîn-i Çeştî hazretlerine bir kimse gelip karşısında edeple durdu. Ve arz etti ki. “Efendim, Çoktandır zât-ı âlinizi görmek istiyordum. Çok şükür, bugün sizi görmekle şereflendim” dedi. Ama büyük velî, hiç iltifat etmedi bu söze. Kıymet vermedi. Üstelik sertçe bakıp; “Haydi, ne için geldinse hemen yap yapacağını!” buyurdu. Adamın hâli … Devamını oku
Muînüddîn-i Çeştî hazretleri; bir gün bir dostuyla yolda yürüyorlardı ki, bir kimse hiddetle gelip, o kimsenin yakasına yapıştı! Ve şiddetli çekip; “Öde borcunu!” diyerek tehdit etti! Ancak parası yoktu adamcağızın. Mahcup oldu tabii. Muînüddîn-i Çeştî; “Biraz mühlet veremez misin?” buyurdu. Ama o, edepsizdi biraz… “Hayır veremem” dedi. Büyük velî cübbesini … Devamını oku
Muînüddîn-i Çeştî hazretleri, yanında olan müminlere; “Gidin, şu gâfil hükümdâra putperestliği bırakmasını söyleyin” buyurdu. Onlar da gidip; “Ey hükümdâr! Muînüddîn-i Çeştî hazretleri, putperestliği bırakmanızı istiyor” dediler. Ama o, aldırmadı. Küfründe inat etti. Geri dönüp durumu arz ettiler. Muînüddîn-i Çeştî gadaba geldi. Gayretine dokundu mübâreğin. O yakınlarda genç … Devamını oku
Meşhur sihirbaz Ecipal, mağlup ve ümitsiz hâlde geri döndü mecbûren. Hükümdâra gelip; “İzin ver, tek başıma gideyim!” dedi. Bir “ceylân derisi”nin üstüne oturdu. Ve havada uçarak geldi müminlerin üzerine. Muînüddîn-i Çeştî hazretlerini tehdit etti. Büyük velî sâkindi. “Sen yerde ne yaptın ki, havada ne yapacaksın?” buyurdu. Bu söz, dokundu ona. Postunun üzerinde göğe doğru … Devamını oku
Kâfirler bir cinin başkanlığında müminlere saldırmışlardı! Lâkin o cin, Muînüddîn-i Çeştî hazretlerini görüp titremeye başladı! Sonra kapandı ayağına. Ve îmânla şereflendi… Hükümdâr müşrikti. İnanamadı duyduklarına. O devirde sihirbazlıkta meşhur “Ecipal” diye biri vardı ki, hükümdârın ümîdi bu sihirbazdaydı. Hükümdâra geldi ve “Bu işi bana bırak!.. Onlar; benim sihrimin karşısında tutunamaz, giderler” dedi. … Devamını oku
Büyük velî, Muînüddîn-i Çeştî hazretleri; Ravda-i mübâreki ziyârete gittiğinde Peygamber Efendimiz mübârek kabrinden onu yanına çağırmıştı. O, bu sesi duyunca ağladı sevincinden. Ve edeple yaklaştı Ravda-i şerîfe. Efendimiz kendisine; “Yâ Muînüddîn! Hindistan’da, evlâdımdan biri küffârla savaşırken şehit düştü. Bu diyâr, kâfirlerin eline geçmeden acele oraya git! Sen varınca kâfirler mağlup olur ve o diyâr … Devamını oku
Muînüddîn-i Çeştî hazretleri seyyiddir. Evlâd-ı Resûldür yâni. Hindistan’da yaşadı. Yüz yaşında Ecmir’de vefât etti… Bu velî, nasîhat isteyen bir gence; “Evlâdım! Öleceğin vakit Azrâil aleyhisselâm rûhunu almaya gelirse kabul etme, kov gitsin!” buyurdu. Delikanlı şaşırdı; “Nasıl olur efendim, melek hiç kovulur mu?” Buyurdu ki: “Öyleyse şimdiden ölüme hazırlan!” Ardından; … Devamını oku
Büyük velî Muînüddîn-i Çeştî hazretleri bir seyahatte Beytullah’a uğradı. Kâbe-i şerîfi tavaf edip, sonra, Medîne’ye geldi. Ravda-yı şerîfte Resûl-i mücteba’yı baş gözüyle gördü. Şöyle ki; Mescid-i Nebî’ye girer girmez, Ravda-i şerîften “Gel yâ Muînüddîn!” diye bir ses işitti… Çok tatlı bir sesti. Üstelik Resûlullah’ın mübârek kabrinden geliyordu… Kendi kendine; “Rüyâ mı görüyorum?” … Devamını oku
Muînüddîn-i Çeştî hazretleri seyyiddir. Yüz yaşında Ecmir’de vefât etti… Bir gün bir talebesi; “Başarı nedir efendim?” diye sordu. Cevâbında; “Başarı; öldükten sonra işe yarayan şeydir. Yâni bir şey, âhirette işe yaramayacaksa ona başarı denmez. Asıl başarı; âhirette kendisini cehennem ateşinden koruyabilmektir” buyurdu. Ve ekledi: “Kendisini ateşte yanmaktan koruyamayan kimse, ne yaparsa yapsın, başarılı sayılmaz.” … Devamını oku
Muînüddîn-i Çeştî hazretleri seyyiddir. Evlâd-ı Resûldür yâni. Hindistan’da yaşadı. Yüz yaşına gelince, Ecmir’de vefât etti… Babası vefât edince, bir “üzüm bağı” miras kaldı kendisine. Bir gün bu bağda oturuyordu… Bir Hak âşığı geldi. O zâta hürmetinden, fırlayıp kalktı hemen. Elini öpüp gölge bir yere oturttu. En güzel üzümlerden toplayıp ikrâm etti. … Devamını oku
Şam Evliyâsından Muhammed Ebû Müslim hazretlerini bir “din adamı” çekemiyor, aleyhinde konuşuyordu. Sevenleri bir gün; “Efendim, filân hoca aleyhinizde konuşuyor” dediler. Cevâbında; “Sabredin. Onun bu düşmanlığı, dostluğa dönüşecek” buyurdu. O anda kapı çalındı. Açtığında o “hoca”yı gördüler eşikte. Hıçkırarak ağlıyordu! Büyük zât; “Gördüğünüz rüyâdan haberdarız. Murâdınız neyse, söyleyin” buyurdu. O kişi anlattı: … Devamını oku
İstanbul-Eyübsultan’da medfun bulunan büyük velî Mevlânâ Seyyid İbrâhim hazretleri bir gün; “Kardeşlerim! Kendinizi vermeye alıştırın. Çünkü bize kalacak olan, verdiğimizdir” buyurdu. Sonra şunu anlattı: Bir Kurban Bayramı günü, Resûllullah Efendimiz dışarıdan eve geldi. Âişe vâlidemize; “Kurban etini ne yaptın?” diye sordular. Cevâben; “Hepsini dağıttım, iki kürek kemiği bize kaldı” diye arz etti. Resûl-i ekrem; “Öyleyse … Devamını oku