Evliyânın büyüklerinden Ebülleys-i Semerkandî hazretleri, bir gün sevdiklerine; “İbâdetlerini riyâ ile, gösteriş için yapanların hâli şu kimseye benzer ki, kesesini çakıl taşlarıyla doldurmuş. Herkes onun için ‘ne zengin adam’ der. Ama onlarla bir şey alacak olsa, kimse ona bir kuruşluk mal bile vermez” buyurdu. Ve ilâve etti: “İbâdet yapmakta da hâlis niyet yoksa, Allahü teâlâ o amellere hiç … Devamını oku
Ebülleys-i Semerkandî hazretleri 983 senesinde vefât etti. Bir gün şunu anlattı: Hak teâlâ mahşerde bu dünyâya insan sûreti verip herkesin görebileceği bir yerde bulundurur. Şöyle ki; Saçları karmakarışık, gözleri mosmor, dili dışarı sarkmış, kapkara, çirkin suratlı bir koca karı gibidir. Bir melek seslenir: “Ey insanlar! Bunu tanır mısınız?” Mahşer halkı; “Tanımıyoruz” derler. … Devamını oku
Yâkub-i Çerhî hazretleri, zâhirî ilimleri bitirip ve “icâzet” alıp tam memleketine dönecekti ki, evliyânın büyüklerinden Behâeddîn-i Buhârî hazretlerini işitti birinden. Görmeden çok sevdi kendisini. Bu sevgiyle tutuştu, yandı kalbi. Yerini öğrenip evine gitti. Huzûruna girince, o zât; “Tam dönecek zaman mı bize geliyorsunuz?” dedi. Çok mahcup oldu. Boynunu büküp; “Sizi çok seviyorum. … Devamını oku
Yâkub-i Çerhî hazretleri, zâhirî ilimleri bitirip ve “icâzet” alıp tam memleketine dönecekti ki, evliyânın büyüklerinden Behâeddîn-i Buhârî hazretlerini işitti birinden. Görmeden çok sevdi kendisini. Bu sevgiyle tutuştu, yandı kalbi. Yerini öğrenip evine gitti. Huzûruna girince, o zât; “Tam dönecek zaman mı bize geliyorsunuz?” dedi. Çok mahcup oldu. Boynunu büküp; “Sizi çok seviyorum. … Devamını oku
Büyük velî Ebül Feth-i Serahsî hazretleri; her velî gibi hocasını çok sever, her kavuştuğu şeyi “onun bereketinden” bilirdi. Bir gün bâzı dostları; “Efendim, bu yüksek mertebeye nasıl yükseldiniz?” diye sordular. Cevâben; “Hocamın sâyesinde” buyurdu. Ve şöyle anlattı: Ben bir gün, bir derenin kenarında yürüyordum. Hocam Ebül Fadl da, su üstünden bu tarafa doğru geliyordu… Bana, … Devamını oku
Büyük İslâm âlimlerinden İmâm-ı Kastalânî hazretleri, Kâhire’de doğdu. 923 (m. 1517) senesi muharremin yedisinde, Kâhire’de vefât etti. Bu zât, bir hastalığa yakalanmıştı. Çok tabiplere gitti. Bir çâre bulamadı. Nihâyet Resûlullah’ı araya koyup; “Yâ Rabbî! Habîbinin hürmetine, bana şifâ ihsân eyle” diye duâ etti. Sonra da yattı. Bir büyük zât göründü rüyâsında. Elindeki reçeteyi uzatıp; “İşte senin ilâcın! Bu reçete, Resûlullah … Devamını oku
İmâm-ı Süyûtî hazretleri, yedi yaşına gelmeden Kur’ân-ı kerîmi ezberledi. İslâm ilimlerinin hepsini öğrendi ve Şeyh-ül İslâm oldu. Bir talebesi anlatıyor: Bir gün hocam bize geldi. Oturup sohbet ettik. İkindi yaklaşınca; “Evlâdım! İkindiyi Mekke’de kılsak diyorum. Haydi kalk, beraber gidelim. Ama başkası bilmesin” buyurdu. Evimizin önüne çıktık. Bana bakıp; “Yum gözlerini!” dedi. Yumdum. … Devamını oku
Semerkand’da medfun bulunan Muhammed bin Fadl Belhî hazretleri büyük velîlerdendir. Semerkand’da kadılık yaptı. 931’de orada vefât etti. Bir gün şunu anlattı: Nuh aleyhisselâm zamânında insanlar bin sene kadar yaşardı. O devirde bir kadının oğlu öldü. İki gözü iki çeşme ağlıyordu ki, bir komşusu tâziye için geldi. Ve onu tesellî edip; “Niye bu kadar … Devamını oku
Bir genç, Şâh Şücâ-i Kirmânî hazretlerinin büyük bir velî olduğunu işitip, ziyâretine gitti bir gün. Sohbetini dinledi. Çok istifâde etti. Ancak bir kerâmetini görmek istiyordu bu büyük velînin. Yanında üç gün kaldı. Hiç kerâmet görmedi. Kendi kendine; “Gideyim bir daha da gelmeyeyim” diye düşündü. O esnâda büyük zât genci yanına çağırıp; … Devamını oku
Büyük velîlerden Şâh Şücâ-i Kirmânî hazretleri, Kirman pâdişâhının oğlu olup, 889’da vefât etti. Bu zâtın çok sâliha bir kızı vardı ki, Kirman vilâyetinin en güzel kızıydı. Çok isteyeni vardı. Babası kimseye vermiyordu. Çünkü o, “takvâ ehli” bir dâmat arıyordu. Nihâyet câmide tâdil-i erkânla namaz kılan bir “genç” gördü. Onu gıbtayla seyretti. Namazı bitince … Devamını oku
Âşık Efendi, Edirne’de yaşayan Allah dostlarındandır. Bir gün sevdiği gençlerden biri gelip; “Bir nasîhatinizi almaya geldim efendim” diye arz etti. Mübârek zât sordu: “Evlâdım! Sizin evde yaşlı insan var mıdır?” “Var efendim.” “Kimdir o?” “Annem efendim, doksan yaşında.” Gence sevgiyle bakıp; “Evlâdım! İhtiyarlara hizmet etmek, çok büyük nîmettir. Hele … Devamını oku
Âşık Efendi, Edirne’de yaşıyan Allah dostlarındandır. Hasan Sezâi dergâhında talebe yetiştirirken, 1567 senesinde vefât etti. Zâviyenin yakınına defnedildi. Bir gün sevenlerinden bir genç, bu zâtı ziyâret niyetiyle çıktı evden. Giderken de; “Gideyim, Âşık Efendi’nin hânesinde pişen bereketli yemeklerden yiyeyim. Onun ekmeğinde şifâ vardır. Hele kendi eliyle ağzıma lokma koysa, ne seâdettir” dedi… Böyle … Devamını oku
Hadîs âlimlerinin en büyüğü olan İmâm-ı Buhârî hazretlerinin ilminin üstünlüğü ve dîninin bütünlüğü her yere yayılınca insanlar her taraftan yanına üşüştü. Ancak bâzı kimseler haset edip, hakkında “dedikodu” çıkardılar. O da Nişâbur’dan Buhâra’ya göç etti. İnsanlar, akın akın gelip ziyâret ediyordu kendisini. Oranın vâlisi bir memuruna; “Git İmâma söyle, yanıma gelsin!” diye emir verdi. O görevli de gelip; “Vâlimiz … Devamını oku