Abdüllatif Uyan

Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretlerinin huzûruna, bir gün bâzı kimseler geldiler ve;   “Emr-i mâruf nedir efendim?” diye sordular.   Cevâbında;   “Emr-i mâruf, Allah’ın dînini Onun kullarına öğretmektir ve Hak katında çok sevaptır” buyurdu.   Ve daha açıkladı:   “Bir insanı bir ‘dünyâ sıkıntısından’ kurtarmak, bütün cihânın nâfile ibâdetlerinden daha sevaptır. ‘Âhiret sıkıntısından’ kurtarmanın sevâbını … Devamını oku

Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretlerinin huzûruna bir gün bâzı sevdikleri gelerek “Efendim, niçin evlenmiyorsunuz?” diye sordular.   Büyük velî;   “Evliliğin mesuliyeti çoktur. Sâliha bir hanımla evlenirsem, onun hukûkuna riâyet edemem diye korkuyorum. ‘kul hakkı’ var!” buyurdu.   “Nasıl kul hakkı?”   Dediklerinde de;   “Şöyle ki; zevcemin kalbini incitirsem ‘kul hakkı’ olur. Eğer helâl etmezse mahşer … Devamını oku

Ebû Hâlid anlatıyor:   “Evimiz, Hazret-i Dâvud‘un “rahmetullahi aleyh” eviyle karşı karşıyaydı. Ben, gecenin hangi saatinde uyansam, Dâvud-i Tâî hazretlerinin ışıklarını yanar vaziyette görürdüm.   Geceleri uyumazdı.   Ya duâ ederdi.   Ya da ağlardı!   Ben her gece onun duâ ve ağlama seslerini işitirdim!”   ● ● ●   Bir kişi anlatıyor:   Bir gece … Devamını oku

Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretleri vefât ettiği gece, semâdan bir ses işitildi.   “Ey insanlar! Dâvud-i Tâî, Allahü teâlânın rahmetine kavuşmuştur. Allahü teâlâ ondan râzı olmuştur” diyordu.   Bir velî de diyor ki:   “Dâvud-i Tâî’nin vefât ettiği gece çok melek gördüm.   Bir sevinç içinde;   “Cennet-i âlâ, Dâvud için süslenip hazırlandı” diyorlardı.   ● ● ●   … Devamını oku

Bir kimse anlatıyor:   Hazret-i Dâvud’un “rahmetullahi aleyh” hastalandığını duyup ziyâretine gittim.   Hava çok sıcaktı…   Baktım, Kur’ân-ı kerîmden “cehennem ateşi” geçen bir âyet-i kerîmeyi tekrar tekrar okuyor ve gözyaşı döküyordu!   Yanına yaklaştım.   Ve kendisine; “Seni açık havaya çıkarayım mı?” dedim.   Cevâben; “Hayır istemem, ben ölürsem cenâzemi şu duvarın arkasına gömün” dedi.   … Devamını oku

Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretleri, dâima hüzünlüydü! Geceleri Hak teâlâya yalvarır ve çok duâ ederdi.   Bir gece kalktı.   Ve ellerini açtı.   “Yâ Rabbî! Sana olan korkum ve sevgim, bende büyük dert olup, öbür dertlerimi unutturdu, beni affet” dedi.   ● ● ●   Bir gün bu zâta;   “Bir annenin, birinci vazifesi nedir efendim?” diye … Devamını oku

Kûfe’de bâzı kimseler, Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretlerine gelerek “Bize nasîhat eder misiniz?” dediler. Büyük velî;   “Ömür, büyük sermâyedir; onu boşa harcamayın. En güzel iş, İslâmiyeti iyi öğrenmek, öğretmek ve bu bilgisiyle amel etmektir” buyurdu.   ● ● ●   Bir sohbetinde;   “Kabirdekiler, dünyâda işledikleri günahlar için, kabirlerinde acı azap çekiyorlar” buyurdu.   Ağlamaya başladı!   … Devamını oku

Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretleri, İmâm-ı âzam hazretlerinin talebesi olup kabr-i şerîfi Bağdat’tadır.   Kanaat ehli olup çok ibâdet yapardı.   Para ve dünyâ malı hiç yoktu gönlünde.   Haram ve şüphelilerden kaçınır, gece gündüz Rabbine ibâdete sarılırdı.   Uzlete çekilmeden önce İmâm-ı âzam hazretlerinin hiçbir dersini kaçırmazdı.   Hocası ona; “Uzlet et” dedi.   Bu emirle uzlete çekildi. … Devamını oku

Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretleri, bir gün sohbetinde; “Kardeşlerim! Allahü teâlânın size verdiği nîmetlerden, muhtaç olanlara verin, yoksa elinizden çıkar” buyurdu.   Ve ilâve etti:   Hadîs-i şerîfte;   “Allahü teâlâ bâzı kullarına çok nîmetler ihsân etmiştir. Bu nîmetleri muhtaç olanlara vermezlerse, ellerinden alıp da başkalarına verir” buyuruldu.   ● ● ●   Dâvud-i Tâî hazretlerine, bir … Devamını oku

Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretlerine, bir gün “Cennete ne ile girilir efendim?” diye sordular.   Cevâbında;   “Takvâ ile” buyurdu.   “Takvâ nedir efendim?”   “Takvâ, haramlardan sakınmaktır” buyurdu.   ● ● ●   İbni Semmak hazretleri, Dâvud-i Tâî hazretlerine;   “Bana nasîhat et” dedi.   Cevâben;   “Öyle hayat yaşa ki, Allahü teâlâ seni haram bir iş … Devamını oku

İmâm-ı Âzam’ın oğlu Hammâd ile Ebû Yûsüf hazretleri, Dâvud-i Tâî hazretlerini “rahmetullahi aleyhim” ziyârete geldiler bir gün.   Fakîrdi mübârek.   Ama aldırmıyordu.   Hammâd, ona dört bin dirhem verip “Bu para, babamdan mîrastır, lütfen kabul et” dedi.   Hazret-i Dâvud;   “Pekâlâ” deyip aldı.   Sonra geri verip;   “Eğer birinden bir şey kabul etseydim, önce senden kabul ederdim” buyurdu. … Devamını oku

Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretleri, büyük velîdir.   Bir gün sohbetinde;   “Bu dünyânın bir saati, kıyâmetin bin senesinden daha iyi ve hayırlıdır” buyurdu.   Merakla sordular:   “Niçin efendim?”   “Çünkü bu bir saatte, iyi bir amel yapıp, Allahü teâlânın rızâsı kazanılabilir. Ama o bin senede hiçbir şey yapılamaz” buyurdu.   ● ● ●   Bir gün … Devamını oku

Halîfe Hârun Reşid, bir gün Ebû Yûsüf hazretlerine; “Gel, seninle Dâvud-i Tâî hazretlerini ziyârete gidelim, dedi.   Ve gidip kapıyı çaldılar.   Fakat açılmadı kapı.   Halîfe, kendisini tanıtıp, tekrar çaldı.   Yine açılmadı.   Yaşlı annesi;   “Evlâdım! Sultân kapına gelmiş, açıp içeri alsana” dedi.   O, cevâben;   “Mâzur gör anne. Dünyâ ehli birini görmek istemiyorum” buyurdu.   … Devamını oku