Abdüllatif Uyan

Şeyh Ahmed hazretleri “rahmetullahi aleyh, Akhisar toprağını nurlandıran büyüklerdendir. Kerâmetleri vardı.   Biri şöyle meselâ;   O devirde Molla Ahmed adında, ilmiyle mağrur bir kimse vardı. Kibrinden dolayı çekemezdi bu zâtı.   Bu “mağrur” adam, çıktı bir gün evden.   Ve tuttu dergâhın yolunu. Aklı sıra imtihan edecekti bu zâtı. Dergâhın kapısına varınca, iki talebe gördü kapıda. … Devamını oku

Şeyh Ahmed Efendi, rahmetullahi aleyh, gönül ehli bir zâttı. Kabri, Manisa-Akhisar’dadır.   O, gençliğinde gününü gün eden bir kimseydi.   Ancak on beş yaşına girer girmez bir gece rüyâ gördü.   Gâipten bir ses;   “Kalk yâ Ahmed!” diye seslendi ona.   O anda uyandı.   Ve işitti aynı sesi:   Diyordu ki:   “Kalk abdest al ve … Devamını oku

Manisa-Akhisar’da, bir câmi avlusundaki kabristanda Allah dostlarından bir kişi yatıyor…   Şeyh Ahmed Efendi “rahimehullahi teâlâ”…   O devirde bir Müslüman, her nasılsa iftirâya uğradı.   Ve hapse atıldı.   Mübârek zât hâdiseyi öğrendi.   Ve vâliye gidip;   “Filân iftirâya uğramış, onu serbest bırakırsan, iyi olur” buyurdu.   Vâli “peki” dedi.   Ve söz verdi.   Ama … Devamını oku

İlyas Çelebi “rahmetullahi aleyh”, Manisa’da medfundur. Bir gün bâzı talebesiyle deniz aşırı bir yere gideceklerdi.   Rıhtıma geldiler.   Ancak gemici onu almadı gemisine.   Üstelik hakâret etti.   Üzüldü büyük velî!   Kırık kalple ayrıldı rıhtımdan. O anda enteresan bir şey oldu. Gemici, hareket ettiremiyordu gemisini.   Ne kadar uğraştıysa da nâfile.   Bir “milim” … Devamını oku

Akhisar’da, Şeyh Îsâ Câmii avlusunda bir büyük zât yatıyor…   İlyas Çelebi (rahimehullah)…   O devirde kötürüm bir kadın vardı ki, yıllardır çâre bulamamıştı derdine.   Bir gece rüyâ gördü.   Denildi ki kendisine;   “Ey filân! Sen İlyas Çelebi’ye git!”   Sordu ki:   “Niçin gideyim?”   “Derdinin çâresi onda!”   Kadın, o sabah gönderdi küçük oğlunu … Devamını oku

Manisa-Akhisar’da, toprağın altını nurlandıran bir büyük zât var…   Şeyh Îsâ hazretleri “rahmetullahi aleyh”…   Bir gece rüyâda “Kalk yâ Îsâ! Hemen yola çık!” diye bir ses duydu…   Uyanıp;   “Hayırdır inşallah” dedi.   Ve giyinip çıktı evden…   Bir yöne doğru yürüdü gayriihtiyârî. Sanki bir “kuvvet”, onu o yöne çekiyordu.   Bir kervana rastlayıp sordu:   “Bu … Devamını oku

Manisa’nın Akhisar kazâsını nurlandıran bir Allah dostu var.   Karacaahmet. “Rahimehullah”   Bu zâtı sevmeyen, karşı gelen, üzen bir kişi vardı.   Gururlu ve kibirliydi.   Kendi kendine;   “Ben de velîyim. Onun benden ne farkı var ki?” derdi   Bu zavallı, bir gün aynen o velî zât gibi giyinerek çıktı evinden.   Aynı renk cübbe giydi.   Aynı külâhtan … Devamını oku

Balıkesir’in Bigadiç kazâsına bağlı Adalı köyünde bir velî yatıyor…   Davut Dede. (Rahimehullah)   O devirde bir kişi vardı ki, bu mübârek zâtı çekemiyor, aleyhinde konuşuyordu dâima.   Bir gün de;   “Ey zındık, ey bid’at sâhibi!” diye başlayan, hakâret ve iftirâlarla dolu bir mektup yazıp gönderdi bu zâta.   Davut Dede okudu.   Ve cevâbını yazdı. … Devamını oku

Anadolu’da yetişen Evliyâdan Behrullah Efendi “rahmetullahi aleyh”, Tokat’ın Erbaa ilçesine bağlı Eksel (Koçak) köyündendir. Bu zât anlatıyor:   “Bir Allah dostu, ölüm hâlinde olan başka bir Allah dostunu ziyârete gittiğinde, onu ızdırap içinde inleyip gözyaşı döktüğünü gördü!   Çok üzüldü!   İyice yaklaştı.   Ve kendisine;   ‘Allahü teâlâya kavuşacaksın, şimdi ağlayıp inlemek zamânı mıdır?’ dedi.   … Devamını oku

Anadolu’da yetişen evliyâdan Behrullah Efendi “rahmetullahi aleyh”, Tokat’ın Erbaa ilçesine bağlı Eksel (Koçak) köyündendir.   Bir talebesi vardı.   Adı, İskender’di.   Donanmacıydı.   Bu kimse, bir zaman gemiyle denizde giderken fırtına çıktı ve gittikçe şiddetlendi! Nihâyet gemi batma tehlikesiyle karşı karşıya gelince hocası Behrullah Efendi’nin himmetine sığındı.   Allah’a yalvardı.   Ellerini yüzüne sürerken hocasını gördü karşısında. … Devamını oku

Behrullah Efendi “rahmetullahi aleyh”, Anadolu velîlerindendir. Kabr-i şerîfi, Tokat’ın Erbaa ilçesine bağlı Eksel köyündedir.   Bir gün bu zâta;   “Ey efendim! Allah’ın bir kimseyi sevdiğinin alâmeti nedir acabâ?” diye sordular.   Cevâbında;   “Allahü teâlâ bir kulunu severse, ona iki şey nasîb eder. Birincisi; ona sevdiği bir kulunu tanıtır. İkincisi de ona hayırlı bir iş nasîb eder” dedi. … Devamını oku

Balıkesir erenlerinden bir büyük evliyâ zât var…   Barak Baba. “rahimehullah.”   Bu zâtı sevmeyen biri vardı ki, “çirkin” şeyler söylerdi hakkında. Hattâ hızını alamayıp hakâret dolu bir “mektup” yazıp gönderdi bir gün.   Barak Baba okuttu onu, bir talebesine.   Sonra “yaz!” dedi.   Ve şu mektubu yazdırdı:   “Muhterem kardeşim! Evet, sizin de buyurduğunuz gibi, ben, … Devamını oku

Balıkesir’in Bigadiç kazâsına bağlı İğciler köyünde, Allah dostlarından bir velî zât yatıyor…   Barak Baba. (rahimehullah)   Bu zât, bir gün cemaatine “Kardeşlerim! Ne olur, benim bir hatâmı görürseniz açıkça söyleyin” buyurdu.   Dinleyenler şaşırdı.   Bir sessizlik oldu.   Sonra biri arz etti:   “Kıymetli efendim, sizin mühim bir kusûrunuz var.”   Sevindi mübârek.   Ve … Devamını oku