Âb-ı Hayat – 4402


Lokman Hakim hazretleri oğluna buyurmuş ki; Oğlum, iki şeyi unut, iki şeyi unutma. Yaptığın iyilikleri unut, ne olur bir daha bahsetme. Allahü teala kabul ettiyse etti, etmediyse etmedi. Ama sen bunu tekrar söylersen, kabul olsa da kaybedersin. Cenab-ı Hak yapılan iyiliğin tekrarını sevmiyor. Allahın büyüklüğünü say istediğin kadar, ama ben sana şunu yapmıştım; boş şey bunlar. Yaptıran yine cenab-ı Hak. O yaptırmasa yine yapamazsın. İki şeyi unut. Bir, yaptığın iyilikleri unut. İki, sana yapılan kötülükleri unut. Çünki sen ona sabr etmekle bir sevap kazandın, onu tekrar tekrar anlatırsan, hepsi eksiye yazılır. Ne oldu? Zaten üç-beş kuruş bir şey kazanmıştın, onu da tekrarlayınca hepsi gitti. Ama iki şeyi asla unutma. Birincisi, Allahı ‘celle celalüh’ unutma. İkincisi, ölümü unutma. Ölüm mutlaktır.



Âb-ı Hayat – 4402

Kategori içindeki yazılar: Kelâm-ı kibâr