Anne baba, çocuklarına önce Kelime-i tevhidi, Kelime-i şehadeti, imanın ve İslam’ın şartlarını, Kur’ân-ı kerim okumasını öğretmelidir.
Çocuklarımızı güzel terbiye etmeliyiz -3-
Çocuğa okula başlamadan önce, din bilgilerini öğretmeli, sonra okula göndermeli, lise ve üniversite tahsili yaptırmalıdır. Dinini öğrenmeden mektebe gönderilirse, artık bunları öğrenecek vakit bulamaz. Din düşmanlarının tuzaklarına düşüp, onların yalanlarına aldanır. Dünya ve ahirette felaketlere sürüklenir. Millete zararlı olur. Kendine ve başkasına yapacağı kötülüklerin günahları, ana-babasına da yazılır.
Ahnef bin Kays hazretleri buyurdu ki:
(Çocuklar için zorluklara katlanmalı, onların ayakları altında yumuşak yer, başları üstünde gölge olmalıyız! Onlara sert davranmayalım ki bizden uzaklaşmasınlar. Bizden usanıp ölümümüzü beklemesinler. Uygun isteklerini yerine getirmeli, hiddetlenirlerse teskine çalışmalıyız!)
Fudayl bin Iyad hazretleri buyurdu ki:
(Ana-babasına iyilik eden, akrabasını ziyaret eden, din kardeşine ikramda bulunan, çoluğu çocuğu ve hizmetçisi ile iyi geçinen, dinini koruyan, malını iyi yerlerde harcayan, dilini tutan, gözünü haramlardan koruyan, lüzumsuz, boş işlerden uzak duran ve Rabbine ibadet eden, mürüvvet ehlidir, iyi bir kuldur, iyi bir insandır.)
Baba, yapmayacağını zannettiği emri çocuğuna söylememelidir. Söyleyip de onu itaatsizliğe sürüklememelidir. Salih zatın biri, oğlundan hiçbir şey istemezdi. Sebebi sorulunca, “Bir şey istediğim zaman, oğlumun bana karşı gelmesinden korkarım. Karşı gelince, Cehenneme girmeye müstahak, layık olur. Ben de oğlumun ateşte yanmasına razı olamam” buyurdu.
Bir adam, Hazret-i Ömer’e, oğlunu şikâyet eder. Hazret-i Ömer, bu kimsenin oğluna der ki:
“Ana babanın kalbini kırma. Onlar ne kadar kötü olsalar da, yine onların üzerimizdeki hakları büyüktür. Müslüman doğmamıza ve Müslüman yetişmemize sebep olan ana babamızın kalbini kırarsak Cennete nasıl gireriz? Onlar bize hakaret etse de, yalvararak gönüllerini almamız lazımdır.”
(Çocuklar için zorluklara katlanmalı, onların ayakları altında yumuşak yer, başları üstünde gölge olmalıyız! Onlara sert davranmayalım ki bizden uzaklaşmasınlar. Bizden usanıp ölümümüzü beklemesinler. Uygun isteklerini yerine getirmeli, hiddetlenirlerse teskine çalışmalıyız!)
Fudayl bin Iyad hazretleri buyurdu ki:
(Ana-babasına iyilik eden, akrabasını ziyaret eden, din kardeşine ikramda bulunan, çoluğu çocuğu ve hizmetçisi ile iyi geçinen, dinini koruyan, malını iyi yerlerde harcayan, dilini tutan, gözünü haramlardan koruyan, lüzumsuz, boş işlerden uzak duran ve Rabbine ibadet eden, mürüvvet ehlidir, iyi bir kuldur, iyi bir insandır.)
Baba, yapmayacağını zannettiği emri çocuğuna söylememelidir. Söyleyip de onu itaatsizliğe sürüklememelidir. Salih zatın biri, oğlundan hiçbir şey istemezdi. Sebebi sorulunca, “Bir şey istediğim zaman, oğlumun bana karşı gelmesinden korkarım. Karşı gelince, Cehenneme girmeye müstahak, layık olur. Ben de oğlumun ateşte yanmasına razı olamam” buyurdu.
Bir adam, Hazret-i Ömer’e, oğlunu şikâyet eder. Hazret-i Ömer, bu kimsenin oğluna der ki:
“Ana babanın kalbini kırma. Onlar ne kadar kötü olsalar da, yine onların üzerimizdeki hakları büyüktür. Müslüman doğmamıza ve Müslüman yetişmemize sebep olan ana babamızın kalbini kırarsak Cennete nasıl gireriz? Onlar bize hakaret etse de, yalvararak gönüllerini almamız lazımdır.”
Çocuk Hazret-i Ömer’e der ki:
“Ya Emir-el-müminin, söylediklerini aynen kabul ediyorum. Fakat çocuğun ana babası üzerinde hiç mi hakkı yoktur?”
Hazret-i Ömer buyurur ki: “Evet çocuğun da hakkı vardır. Evlenirken çocuklarına anne olacak kızı veya kadını iyi aileden seçmesi, çocuğa güzel bir isim koyması ve dinini öğretmesi gerekir.”
Çocuk, Hazret-i Ömer’e şöyle cevap verir:
“Babam, bana terbiye nedir öğretmedi. Anam ise, İslam terbiyesi ile büyümemiş birisi idi. İsmimi ‘Karaböcek’ koymuş ve Allah’ın kitabından bana bir harf bile öğretmedi. Maalesef dinim hakkında hiçbir şey bilmiyorum.”
Hazret-i Ömer, çocuğun babasına der ki:
“Sen onun hakkını çiğnemiş ve o sana kötülük etmeden, sen ona kötülük etmişsin.”
“Ya Emir-el-müminin, söylediklerini aynen kabul ediyorum. Fakat çocuğun ana babası üzerinde hiç mi hakkı yoktur?”
Hazret-i Ömer buyurur ki: “Evet çocuğun da hakkı vardır. Evlenirken çocuklarına anne olacak kızı veya kadını iyi aileden seçmesi, çocuğa güzel bir isim koyması ve dinini öğretmesi gerekir.”
Çocuk, Hazret-i Ömer’e şöyle cevap verir:
“Babam, bana terbiye nedir öğretmedi. Anam ise, İslam terbiyesi ile büyümemiş birisi idi. İsmimi ‘Karaböcek’ koymuş ve Allah’ın kitabından bana bir harf bile öğretmedi. Maalesef dinim hakkında hiçbir şey bilmiyorum.”
Hazret-i Ömer, çocuğun babasına der ki:
“Sen onun hakkını çiğnemiş ve o sana kötülük etmeden, sen ona kötülük etmişsin.”