Bağdat evliyâsından olan Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerine, bir gün bir papaz geldi.
Ve kendisine;
“Yâ İmâm! İkimiz de din adamıyız. Sence hangimiz daha üstünüz?” diye suâl etti.
Büyük velî;
“Bir hafta sonra gel, cevâbını vereyim” buyurdu.
Papaz;
“Peki” dedi.
Ve bir hafta sonra geldi.
Ancak geldiğinde;
“Cüneyd vefât etti” dediler.
Çok şaşırdı;
“Vefat mı etti?”
“Evet.”
“İyi ama bana sözü vardı. Bir hafta önce ona bir şey sormuştum. Bugün cevâbını alacaktım” dedi.
Onu içeri götürdüler…
Ve dediler ki:
“İşte cesedi, sor!”
Papaz hiç tereddüt etmedi.
Yanına yaklaştı.
Ve suâlini sordu:
“Yâ İmâm! Ben mi üstünüm, sen mi?”
Cevap geldi:
“Ben üstünüm.”
“İyi de, bunu niçin bir hafta önce söylemedin?”
“O zaman belli değildi ki.”
“Neden?”
“Çünkü ikimiz de hayattaydık. İkimizin de ‘son nefesi’ belli değildi. Ama ben îmânla ayrıldım dünyâdan. Senin durumunsa hâlâ belli değil” buyurdu.
Papaz bu kerâmeti gördü.
“Şehâdeti” getirdi.
Ve Müslüman oldu…