Muînüddîn-i Çeştî hazretleri seyyiddir. Yüz yaşında Ecmir’de vefât etti…
Bir gün bir talebesi;
“Başarı nedir efendim?” diye sordu.
Cevâbında;
“Başarı; öldükten sonra işe yarayan şeydir. Yâni bir şey, âhirette işe yaramayacaksa ona başarı denmez. Asıl başarı; âhirette kendisini cehennem ateşinden koruyabilmektir” buyurdu.
Ve ekledi:
“Kendisini ateşte yanmaktan koruyamayan kimse, ne yaparsa yapsın, başarılı sayılmaz.”
● ● ●
Bir gün bu zâta “Muvaffak olmanızı neye borçlusunuz efendim?” diye sordular.
Cevâbında;
“Bir hadîs-i şerîfe uymama borçluyum” buyurdu.
Sordular ki:
“O, hangi hadîs efendim?”
Cevâben;
“Helekel müsevvifûn. Bu hadîs-i şerîfi kendime düstur yaptım ve hayırlı işleri ânında yapıp, az sonraya bile tehir etmedim” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de;
“Tasavvuf nedir?” diye sordular.
Cevâben;
“Hakîkî din âlimlerinden birine bağlanıp ona teslim olmak, onun feyiz ve bereketlerinden istifâde etmek ve ondan öğrendiği gibi yaşamaktır” buyurdu.