Şafiî mezhebi fıkıh âlimi. İsmi, Ahmed bin Yûsuf bin Muhammed bin Muhammed el-Hallûcî el-Mahallî el-Kâhirî’dir. Künyesi Ebü’l-Abbâs olup, lakabı Şihâbüddîn’dir. 778 (m. 1377) senesinde Mısır’ın Mahalle kasabasında doğdu. 862 (m. 1457) senesi Muharrem ayının onüçünde, Cum’a gecesi vefât etti. Câmi’ul-Ezher’de Cum’a günü ikindi namazından sonra cenâze namazı kılınarak, es-Sahrâ’da inşâ ettirdiği türbeye defnedildi.
Sîrcî, doğduğu yerde Kur’ân-ı kerîmi, Minhâc’ı ve diğer ba’zı eserleri ezberledi. Sonra Kâhire’ye giderek, fıkıh ve diğer ilimleri Ebnâsî, Bülkînî, Şemsüddîn Irâkî, Bedrüddîn Tanbezî’den öğrendi. Celâlüddîn Bülkînî’nin ve ba’zı âlimlerin derslerinde bulundu. Nahiv ilmini; İbn-i Haldûn, Şihâbüddîn Ahmed bin Ebî Bekr’den, ferâiz ilmini; Şihâbüddîn Ahmed bin Şavir-el-Âmili ve Şihâbüddîn Ahmed bin Ebî Bekr’den öğrendi. Şihâbüddîn İbn-ül-Hâim, İbn-i Haldûn ve İbn-ül-Cezerî’den icâzet (diploma) aldı.
Sîrcî, hac farizasını yerine getirdikten sonra, Sâlihiyye Câmii’nde hatîblik görevine getirildi. Bu arada Câmi’ul-Ezher’de, Fîrûz en-Nâsurî vakfının idârecisi oldu. Tavganiyye ve Hicâziyye medreselerinde ders verdi. Sîrcî’nin yazısı çok güzel ve fıkhî ibârelerden birçoğu ezberinde idi. Kâhire’deki Şâfiî mezhebi kadılarının ileri gelenlerinden idi. Kalemi, lisânından daha kuvvetli idi.
Sîrcî, birçok eser yazmıştır. Bunlardan ba’zıları şunlardır: 1- Et-Tırâz-ül-müzehheb li Ahkâm-il-Mezheb; 2-Muhtasaru Şevâhid-il-Elfiye lil-Aynî, 3- El-Mürebbâa: Manzûm olarak yazılmış bir eserdir. Bu eser, ferâize dâir dört bölüm ihtivâ etmektedir. Sonra, bu eseri bir cild hâlinde şerh etti. Eser, 313 beyttir. Bu işin ehli olan birçok âlim, bu eseri çok medhedip, hakkında takrizler yazdılar. Bu âlimlerden birisi de İbn-ül-Hâim’dir.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-2, sh. 214
2) Ed-Dav-ül-lâmi’ cild-2, sh. 249
3) El-A’lâm cild-1, sh. 271
4) Keşf-üz-zünûn cild-2, sh. 1109
SÎRCÎ (Ahmed bin Yûsuf)