Muhammed Bâkî Billâh hazretleri rahmetullahi aleyh, evliyânın büyüklerindendir.
İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin hocasıydı.
Delhi’de, “kırk yaşında” vefât etti…
Henüz çocukken, ileride büyük zât olacağı” belliydi hâllerinden.
Zâhirî ilimleri bitirdi.
Bir tasavvuf rehberi aradı harâretle.
Nihâyet Muhammed İmkenegî adındaki bir evliyâ zât rüyâsına girdi.
Ve kendisine;
“Buraya gel” buyurdu.
Uyanınca çok sevindi.
Kavuşmuştu murâdına.
Ertesi gün koştu o kapıya…
Yanında üç gün kaldı.
Alacağını aldı.
Delhi’ye döndü yine.
Ama “icâzetli” olarak…
● ● ●
Hocasından aldığı nurları, sâdık ve hâlis talebelerinin kalplerine akıttı.
Duyanlar, akın akın sohbetine gelir, feyiz ve bereketine kavuşurlardı.
İki üç sene gibi kısa müddet içinde yanında pek çok âlim evliyâ yetişti.
İmâm-ı Rabbânî hazretleri bu zâtlardan biriydi meselâ.
Bin senede gelen velîlerin incisiydi.
O kemâle gelince, Bâkî Billâh hazretleri bütün talebesini ona havâle etti.
Kendi de edeple gelir, eşsiz sohbetini dinler, istifâde ederdi kendisinden.