Tâbiîn-i kirâmdan ve evliyânın büyüklerinden olan Câfer-i Sâdık hazretleri, Medîne’de dünyâya geldi.
Bir kimse anlatıyor:
Benim, Zeyd isminde bir amcam vardı ki, Câfer-i Sâdık hazretlerini sevmezdi.
Bir gün bir yerde bu velînin kerâmetleri anlatılıyordu.
Amcam geldi. Biraz dinleyince;
“Câfer neredee, böyle işler nerede?” deyiverdi.
Hazret-i Câfer bundan haberdar olunca çok üzüldü!
Gönlü incindi…
Ve kırık kalple;
“Allahü teâlâ, kelp büyüklüğünde bir hayvanı ona musallat etsin!” buyurdu.
Duâsı kabul oldu.
Hem de âcilen.
Aynı gün Zeyd yolda giderken köpek büyüklüğünde bir arslan ona saldırdı ve parçalayıp geri gitti!
● ● ●
Bu zâta bâzı gençler;
“Müslümanlık kısaca nedir efendim?” diye sordular.
Mübârek zât;
“Allahü teâlânın emir ve yasaklarına saygılı olmak, Onun mahlûklarına karşı merhametli olmak, yâni acımaktır” buyurdu.
Cemaat;
“Müslümanın şiârı nedir efendim?” dediklerinde büyük velî;
“Müslümanın şiârı, güleryüz tatlı dil, münâfığınki ise, çatık kaş asık surattır” buyurdu.