MUHAMMED BİN MUHAMMED EL-MÛSULÎ

Fıkıh, lügat ve nahiv âlimi. İsmi, Muhammed bin Muhammed bin Abdülkerîm bin Rıdvan el-Mûsulî eş-Şâfiî olup, lakabı Şemsüddîn’dir. Aslen Mûsullu olduğu için Mûsulî nisbet edildi. 699 (m. 1300) senesinde Ba’lebek’te doğdu. 774 (m. 1372) senesinde Trablusşâm’da vefât etti.

Muhammed el-Mûsulî, ilim tahsiline doğduğu yer olan Ba’lebek’te başladı. Daha sonra ilim öğrenmek için Trablus’a ve Dımeşk’a gitti. Fıkıh ilmini; eş-Şeref el-Bârizî, Bedr-üt-Tebrîzî, Ba’lebek kadısından ve birçok âlimden öğrendi. Eş-Şücâ’ Abdurrahmân Hadîm-ül-Yünûnî, Kutbüddîn el-Yünûni, Şemsüddîn Muhammed bin Ebi’l-Feth el-Hanbelî, el-Mîzzî, Zehebî’den ve birçok âlimden hadîs-i şerîf öğrenip rivâyette bulundu. Nahiv ilmini ise, Mecd-ül-Ba’lî ve İbn-i Mekkî’den öğrendi.

Muhammed el-Mûsulî, fıkıh, lügat ve nahiv ilminde çok büyük âlim idi. Çok güzel yazı yazardı. Şiir kabiliyeti de olup, ba’zı eserlerini nazım şeklinde yazdı. Emevî Câmii’nde hatîblik görevinde bulundu.

Birçok eser yazan Muhammed el-Mûsulî’nin ba’zı eserleri şunlardır: 1-Gâyet-ül-ihsân fî kavlihî teâlâ “İnnellâhe ye’müru bil-adli vel-ihsân”, 2- Behcet-ül-mecâlîs, 3- Revnak-ül-mecâlis (Beş cildlik bir eser), 4- Levâmi-ül-Envâr, 5- Nazmu minhâc-il-fıkh lin-Nevevî, 6- Ed-Dürer-ül-muntazam.

¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾

1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-11, sh. 235

2) Ed-Dürer-ül-kâmine cild-4, sh. 188

3) Bugyet-ül-vuât cild-1, sh. 228

4) Şezerât-üz-zeheb cild-6, sh. 236

5) Esmâ-ül-müellifîn cild-2, sh. 166

6) El-A’lâm cild-7, sh. 39

7) Brockelmann Gal-2, sh. 25 Sup-2, sh. 20