Ebdal Murâd “rahmetullahi aleyh”, Bursa’da yetişen velîlerden olup, kabr-i şerîfi Bursa’dadır.
Kalp gözü açık bir velîydi.
Ancak bâzısı çekemiyordu bu zâtı.
Bunlardan biri vardı.
İleri gitti bu hususta.
Kendi gibi düşünen birkaç kişiyi evinde topladı ve onlara;
“Benim bir planım var” dedi.
Onlar, “Nasıl?” diye sordular.
Dedi ki:
“Bir toplantı tertipleyelim hemen. Onu da çağıralım. O ne söylerse, ben tersini söyleyip mahcup edeceğim onu!”
Hemen îtiraz edip;
“Hayır olmaz, sakın öyle bir şey yapma!” dediler.
“Neden?” dedi.
“Bu zât tekin değildir. Korkarız sen mahcup olursun” dediler.
Ama o, ısrâr etti.
“Yapacağım” dedi.
Tam o anda kapı çalındı. Adam koşup açtığında, bu velîyi gördü eşikte.
Afalladı tabii, şaşırdı!
“Buyurun!” dedi mecbûren.
Mübârek zât girdi içeri.
Sonra ona dönerek;
“Lâ ilâhe illallah. Muhammedün Resûlullah!” dedi.
Ve ardından;
“Haydi, gücün yetiyorsa tersini söyle!” buyurdu.
Adam şoktaydı.
Hemen kalkıp sarıldı ellerine.
“Amân efendim, affedin” dedi.
Özürler diledi.
Sonra da en kıymetli talebesi oldu bu büyük velînin…