Hadîs âlimi, zâhid. İsmi, İbrâhim bin Abdürrahmân bin İbrâhim bin Sa’dullah bin Cemâa bin Ali bin Cemâa bin Hâzim el-Kenânî el-Hamevî el-Kudsî’dir. 708 (m. 1308) yılında doğdu. 764 (m. 1363) yılında vefât etti.
Şeref İbni Asâkir ve başka âlimlerden hadîs-i şerîf dinledi. Yine Mekke’de İzzeddîn bin Muhammed bin Ebî Bekr bin Halîl’den hadîs-i şerîf dinledi. İbrâhim bin Abdürrahmân’dan da, Mecdüddîn Fîrûzâbâdî ve daha başka birçok âlim hadîs-i şerîf rivâyet ettiler. Babasından, dedesinden ve amcası Ebü’l-Feth Nasrullah bin Cemâa’dan kendisine intikâl eden hırkayı teberrüken giyerdi. Hatîblik vazîfelerinde de bulundu.
Ondan; oğlu İsmâil, el-Hüseynî ve İbn-i Sina rivâyette bulundular.
İbrâhim bin Abdürrahmân, dünyâdan tamamen ilgisini keser, vakitlerini ibâdetle, Allahü teâlâya kulluk yapmakla geçirirdi. Ya’nî zâhid idi. Câmilerin yakınında ikâmet eder, geceleri çok ibâdet ederdi. Onun bu durumu ile ilgili bir kerâmeti şöyle anlatılır: “İbâdet etmek için Mescid-i Aksâ’ya gece yarısı gelirdi. O geldiğinde, mescidin kapıları kendiliğinden açılırdı.”
İbn-i Râfi’ der ki “İlmi çoktu. Allahü teâlânın emirlerine uymak için çok dikkat eder, çok ibâdet ederdi. Kadri yüce bir zâttı.”
El-Hüseynî de şöyle der: “İbrâhim bin Abdürrahmân, zamanının zahidi olup, çok ibâdet eder, haramlardan ve Şüpheli şeylerden çok sakınırdı.”
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Ed-Dürer-ül-kâmine cild-1, sh. 35
İBRÂHİM BİN ABDÜRRAHMÂN