Hindistan evliyâsından ve Silsile-i aliyye denilen büyüklerden olan Abdullah-ı Dehlevî hazretlerinin talebesinden biri yolda gidiyordu ki, bir ara hocasını görür gibi oldu yanında.
Hocası kendisine;
“Çabuk uzaklaş buradan. Harâmiler geliyor, kâfileyi basacaklar!” buyurdu.
Ve kayboldu gözden…
O, bu emirle hızla uzaklaştı kâfileden.
Hakîkaten soyguncular bastı kâfileyi.
Bir tek o kurtulmuştu yolculardan…
● ● ●
Talebeden biri de şöyle anlatıyor:
Ben, hocamı henüz tanımazken, bir gece rüyâda gördüm.
Beni Delhi’ye çağırdı.
Hâlbuki Delhi’den çok uzaktı benim yerim.
Ama öyle çok sevmiştim ki, bir an önce görmek istiyordum kendisini. Artık dayanamayıp o gün yola düştüm.
Ama yolu şaşırıp, uzaklara gitmişim.
Hiç tanımadığım yerlerdi.
Kendi kendime;
“Ne tarafa gitsem?” diye düşünüyordum.
Derken biri çıktı önüme.
Rüyâda gördüğüm zâttı.
Eliyle işâret edip;
“Şu yöne git!” dedi.
Ve kayboldu gözden…
Ben o yöne gidince buldum doğru yolu. Huzûruna varınca tebessüm edip “Yolda olanı kimseye söyleme!” buyurdu.
“Başüstüne efendim” dedim.
Ve bir daha ayrılmadım yanından…