Devrinin en büyük âlimlerinden olan Abdullah bin Mübârek hazretlerine, bir gün gencin biri;
“Efendim, Çok günah işliyorum, bu fenâ hâlden kurtulmak için bana ne tavsiye edersiniz?” diye sordu.
Cevâbında;
“Ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını oku. Allah adamlarının kitâbını okuyanın kalbi nurlanır, temizlenir ve parlar. Böylece bütün günahlar o kimseye çirkin ve iğrenç gelir” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de bu zâta;
“İhlâsın alâmeti nedir efendim?” diye sordular.
Cevâbında;
“İhlâslı Müslümanı methetseler, hiç sevinmez. Çünkü onun, insanlarla işi yoktur. Onun işi Allah iledir. Yalnız Allah’ın rızâsını düşünür. Onu kazanmaya bakar. Her işini, Allah emrettiği için yapar ve evâbını da ondan bekler” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de huzûruna bir âmâ/kör geldi ve;
“Efendim, duâ buyurunuz da gözlerim açılsın” diye arz etti.
Kırmadı adamı.
Ellerini açtı ve;
“Yâ Rabbî! Sevdiğin kullar hürmetine, aç bu kulunun gözlerini” diye duâ etti.
Duâ kabul oldu.
Anında açıldı adamın gözleri.