Allah adamlarından Garip Baba, duâsı makbûl olan zâtlardandır. Yüzyıllar evvel Keşan’da yaşamış.
Bir gün sevdikleri;
“Efendim, ihlâs nedir?” diye sordular bu zâta.
Cevâben;
“İhlâs, her işi Allah için yapmaktır” buyurdu.
Ve ekledi:
“Nice oruç tutanlar vardır ki, bu oruçtan kârları açlık ve susuzluk, nice ibâdet yapanlar da vardır ki, bundan kazançları, sâdece yorgunluktur.”
● ● ●
Bir ramazanda, “on kişi”, aynı gün iftâra çağırdılar bu zâtı. Ertesi gün bunlardan ikisi karşılaştılar…
Biri diğerine;
“Garip Baba, dün akşam, iftârı bizde yaptı” dedi.
Öbürü şaşırıp;
“Nasıl olur, dün iftarda biz beraberdik” dedi.
Anlaşamayınca gittiler.
Hizmetçisine sordular.
O da, “Kendi evindeydi, ikimiz birlikte iftar ettik” dedi.
● ● ●
Bir gün sevdiği bâzı gençler;
“Efendim gençlerin ibâdet yapması neden daha çok kıymetlidir?” diye sordular bu zâta.
O da evâbında;
“Gençlik çağında; insana musallat olan şeytan, nefis ve kötü arkadaş, o kişiye ibâdet yaptırmak istemez. Genç kimse buna rağmen namazlarını kılarsa, çok kıymetli olur ve yaşlı kimsenin yaptığı ibâdetten kat kat fazla sevap kazanır” buyurdu.