“Geçim derdine düştüm efendim!”

Bağdat evliyâsından Ebû Bekr-i Şiblî hazretlerinin huzûruna bir gün bir kimse geldi.

 

Ve arz etti ki:

 

“Efendim sıkıntıdayım.

 

“Hayrola nedir sıkıntın?”

 

“Geçim derdine düştüm. Zîra aile efrâdımız kalabalık, ne yapacağımı şaşırmış hâldeyim” dedi.

 

Buyurdu ki:

 

“Çâresi kolay.”

 

Adam sevindi;

 

“Nasıl kolay efendim?”

 

“Şöyle ki; Evine döndüğünde dikkat et, aile efrâdının rızıkları Allah’a mı bağlıdır, sana mı? Hangisinin rızkı sana bağlıysa onu çıkar evden. Böylece mevcut azalır, geçiminiz rahatlar” buyurdu.

 

Adam dinliyordu…

 

Şöyle devam etti:

 

“Kimlerin rızkını da Allahü teâlâya bağlı görürsen, onlara dokunma. Seninle alâkalı değil çünkü.”

 

Adamın hoşuna gitti.

 

Hattâ değişti bu fikri.

 

Ve bu büyük zâta;

 

“Hocam! Bir kitapta okumuştum. ‘Her mahlûkun rızkına Allahü teâlâ kefîldir’ diye yazıyordu. Gerçekten öyle midir?” dedi.

 

Büyük velî;

 

“Elbette” buyurdu.

 

Ve ona sevgiyle bakıp;

 

“Bunu bildikten sonra niçin üzülüyorsun? Mâdemki, Allah rızıklara kefîldir, senin ailene de gönderir, hattâ sen istemesen de gönderir. Ama senin vâsıtanla gönderir, öyleyse üzülmeyi bırak” buyurdu.




Kategori içindeki yazılar: Abdüllatif Uyan