Sual: Bir Müslümanın, sırf dünyada rahat edebilmesi için mal, mülk edinmesi, para kazanması bu Müslümanın aleyhine mi olur?
Cevap: Dünyalık olan şeylerin, Allahü teâlâ indinde hiç kıymeti yoktur. Hadis-i şerifte;
(Dünyalık olan şeyler, melundur. Allah için olan şeyler, Allahü teâlânın razı olduğu şeyler, melun değildir) buyuruldu.
Ahkam-ı islamiyyeye, İslamiyetin emir ve yasaklarına uyarak kazanılan ve kullanılan rızık, dünyalık olmaz, dünya nimeti olur. İmanı olan ve İslamiyete uyan kimseye salih, iyi insan denir. Saliha kadın, zevcini, kocasını haram işlemekten korur. Hasenat ve ibadet yapmasına yardımcı olur. Saliha olmayan kadın, zararlı olur, dünyalık olur. Hadis-i şerifte;
(Dünyalık olan şeylerin Allah indinde sivrisinek kanadı kadar kıymeti olsaydı, kâfire bir yudum su vermezdi) buyuruldu.
Kâfirlere, inkâr edenlere dünyalığı çok vererek, onları felakete sürüklemektedir. Hadis-i şeriflerde;
(Müminin Allah indinde kıymeti, topladığı dünyalık kadar azalır.)
(Dünya sevgisi arttıkça, ahırete olan zararı da artar. Ahıret sevgisi arttıkça, dünyanın ona zararı azalır) buyuruldu. Hazret-i Alî buyuruyor ki:
“Dünya ile ahıret, şark, doğu ile garb, batı gibidir. Birine yaklaşan, diğerinden uzaklaşır.” Hadis-i şeriflerde;
(Dünyalık peşinde koşmak, su üzerinde yürümeye benzer. Bunun ayaklarının ıslanmaması mümkün müdür? İslamiyete uymaya mâni olan şeylere dünya denir.)
(Allahü teâlâ bir kulunu severse, onu dünyada zahid ve ahırete râgıb yapar. Ayıplarını ona bildirir.)
(Dünyada zahid olanı, Allah sever. İnsanlarda bulunanlarda zahid olanı insanlar sever.)
(Dünyalık arayanın buna kavuşması güçtür. Ahıreti arayanın buna kavuşması kolaydır.)
(Dünyalığa düşkün olmak, hataların başıdır) buyuruldu. Yani her türlü hataya, günaha sebep olur.
Dünya peşinde koşan kimse, şüpheli şeylere, sonra mekruhlara, sonra haramlara, hattâ küfre dalar. Geçmiş ümmetlerin, Peygamberlerine inanmamalarına sebep, dünyaya düşkün olmaları idi.
Dünya muhabbeti, şaraba benzer. Bundan içen, ancak ölüm zamanında ayılır. Musa aleyhisselam, Tur Dağı’na giderken, birinin çok ağladığını gördü.
-Ya Rabbî! Kulun, senin korkundan ağlıyor dedi.
-Kan ağlasa dahi, onu affetmem. Çünkü o, dünyaya düşkündür, buyurdu.