Âb-ı Hayat – 4187
Dünyanın en bahtiyar insanlarıyız. Sahibsiz değiliz. Hocamıza birisi sordu; hocanızdan ne öğrendiniz? Buyurdular ki; “Hocamdan bir tek şey öğrendim. Kim sevilir kim sevilmez. Bu doğru bu eğri. Bu bana yetti. Bu hizmetlerin zerresini kendimden bilsem yanarım. Dinimi öğrendiğim zata karşı Saygısızlık, edepsizlik yapmış olurum. “ Kavuştuğumuz nimet çok büyük. İnsan kendini ne kadar severse o kadar sevimsizleşir, kendi nefsini … Devamını oku