MUHYİDDÎN-İ DÛSTÎ

Seyyid Cemâleddîn Muhammed Ezheri’nin halîfelerinden. Evliyânın büyüklerindehdir. İsmi Muhammed, künyesi Ebü’l-Kâsım ve lakabı Muhyiddîn’dir. Nisbeti Geylânî olup, Muhyiddîn-i Dûstî diye tanınmıştır, İran’da, Hazar denizinin güneybatı sahili boyunca uzanan Geylân bölgesinde yetişti. Doğum târihi bilinmemektedir. 762 (m. 1360) senesinde yine Geylân bölgesinde bulunan Îsâr köyünde vefât etti. Oraya defnedildi, kabri oradadır. İlk zamanlarında tasavvuf yolundan habersiz … Devamını oku

İBN-İ HATÎB

Anadolu’da yetişen âlimlerden. İsmi İbrâhim olup, lakabı Tâcüddîn’dir. Hatîb oğlu diye meşhûr oldu. 864 (m. 1459) senesinde İznik’te vefât etti ve oraya defn edildi. İbn-i Hatîb, zamanının büyük âlimlerinden olan Mevlânâ Yegân’dan ders okudu. Bütün ilimleri tahsil edip, üstün derecelere yükseldi. Sultan Murâd Hân, onu müderris olarak çeşitli medreselerde vazîfelendirdi. Âlimlere hürmet ve hizmet, Osmanlı … Devamını oku

İBN-İ HACER-İ MEKKÎ HEYTEMÎ

İslâm âlimlerinin büyüklerinden. İsmi, Ahmed bin Muhammed bin Muhammed bin Ali bin Muhammed bin Hacer Heytemî’dir. Künyesi Ebü’l-Abbâs olup, lakabı Şihâbüddîn’dir. 899 (m. 1494) senesi Receb ayında, Mısır’da doğdu. 974 (m. 1566) senesinde, Mekke-i mükerremede vefât etti. Cennet-ül-Muallâ kabristanındaki Taberiyyîn türbesine defnedildi. İbn-i Hacer ismiyle şöhret buldu. Dedelerinden biri, lüzumsuz konuşmaz, ancak ihtiyâç ve zarûret … Devamını oku

MUHAMMED SA’ÎD

İslâm âlimlerinin önderi, gözbebeği, velîlerin baş tacı, âriflerin ışığı, tasavvuf bilgilerinin mütehassısı ve İslâmın bekçisi olan İmâm-ı Rabbânî müceddîd-i elf-i sânî Ahmed-i Fârûkî Serhendî hazretlerinin ikinci oğlu. Babası gibi büyük âlim ve velî idi. 1005 (m. 1596) senesinin Şa’bân ayında doğdu. Ahlâkının güzelliği, faziletlerinin çokluğu, güler yüzü, yumuşak sözü, işlerinin hâlis olması ile zînetlenmişti. Tahsilini … Devamını oku

YENİŞEHİRLİ ABDULLAH EFENDİ

Osmanlılar zamanında yetişen, İstanbul’da ilk olarak matbaanın kurulmasına fetvâ veren Hanefî mezhebi fıkıh âlimlerinden. Elliyedinci Osmanlı şeyhülislâmıdır. İsmi Abdullah olup Şeyhülislâm Çatalcalı Ali Efendi’nin soyundandır. Doğum târihi bilinmemektedir. Yenişehirde doğdu. 1156 (m. 1744) senesinde İstanbul’da vefât etti. Kanlıca da İskenderpaşa Câmii bahçesinde medfûndur. İlk tahsilini memleketi olan Yenişehir’de yaptıktan sonra İstanbul’a geldi. Zamanının âlimlerinden aklî … Devamını oku

MUHAMMED ZERENDÎ

Hadîs ve Hanefî mezhebi fıkıh âlimlerinden. İsmi, Muhammed bin Yûsuf bin Hasen bin Muhammed bin Mahmûd bin Hasen Zerendî el-Medenî’dir. Lakabı Şemsüddîn’dir. 693 (m. 1294) senesinde doğdu. 747 (m. 1346) yılında Şîrâz’da vefât etti. İlim öğrenme yaşına gelince, Kur’ân-ı kerîmi ve diğer lüzumlu dînî bilgileri öğrendi. Daha sonra, memleketinin ve zamanının âlimlerinden ilim tahsil etti. … Devamını oku

İBN-İ HALDÛN

Büyük İslâm tarihçisi, kırâat ve Mâlikî mezhebi fıkıh âlimi, devlet adamı, sosyolog. İsmi, Abdürrahmân bin Muhammed Hadramî’dir. 732 (m. 1332)’de Tûnus’da doğdu. Ebû Zeyd künyesini aldı. Veliyyüddîn lakabı verildi. Aslen Yemen’de Hadramut’tan olduğu için Hadramî, ailesi Tunus’a hicret etmeden önce Endülüs’te İşbiliyye şehrinde oturdukları için İşbilî nisbet edildi, iyi bir tahsîl görüp çeşitli ilimleri öğrenen, … Devamını oku

İBN-İ EMŞÂTÎ

Hanefî mezhebi fıkıh âlimlerinden. İsmi, Mahmûd bin Ahmed bin Hasen bin İsmâil bin Ya’kûb bin İsmâil’dir. Lakabı Muzafferüddîn’dir. İbn-i Emşâtî diye meşhûrdur. 812 (m. 1409) senesinde Kâhire’de doğdu. 902 (m. 1496) senesinde Kâhire’de vefât etti. Kâhire’de büyüdü. Orada; Kur’ân-ı kerîmi, fıkıh ilmine dâir Sadr-uş-Şerî’a’nın “Nikâye” adlı eserini, İbn-i Hacîb’in “Kâfiye”sini İbn-i Hacer el-Askalânî’nin “Nûhbet-ül-Fiker” adlı … Devamını oku

MUHAMMED MA’SÛM FÂRÛKÎ

Evliyânın meşhûrlarından, büyük İslâm âlimi. Hicri ikinci bin yılının müceddidi. İmâm-ı Rabbânî hazretlerinin üçüncü oğludur. İnsanları Hakka da’vet eden, doğru yolu göstererek saâdete kavuşturan ve kendilerine; “Silsile-i aliyye” denilen büyük âlim ve velîlerin yirmidördüncüsüdür. Lakabı Mecdüddîn olup, “Urvet-ül-vüskâ” ismiyle meşhûrdur. Urvet-ül-vüskâ; sağlam ip, kendisine uyulan büyük âlim demektir. 1007 (m. 1599) senesinde Hindistan’ın Serhend şehrine … Devamını oku

YA’KÛB AFVÎ

Müfessir ve Hanefî mezhebi fıkıh âlimi, yüksek hâller sahibi velî. Babası Celvetiyye yolunun büyüklerinden Amasyalı Fenâî Mustafa Efendi idi. Odabaşı Şeyhi diye tanınırdı. Ya’kûb Efendi’nin doğum târihi bilinmemektedir. Ebced hesabıyla “Şeyh Râhil” terkibinin ifâde ettiği 1149 (m. 1736) senesinde İstanbul’da vefât edip, vasıyyeti üzerine Üsküdar’da Karacaahmed’e giden cadde üzerinde, annesinin yanına defnedildi. Küçük yaşta babasından … Devamını oku

MUHAMMED SÜBKÎ

Fıkıh, usûl-i fıkıh, kelâm, hadîs ve edebiyat âlimi. İsmi, Muhammed bin Abdüllatîf bin Yahyâ bin Ali bin Temmâm bin Yûsuf el-Ensârî es-Sübkî’dir. Künyesi Ebü’l-Feth olup, lakabı Takıyyüddîn’dir. 705 (m. 1305) senesinde Mısır’ın bir mahallesinde doğdu. 744 (m. 1344) senesinde Mısır’da vefât etti. Kasyûn eteklerinde bulunan kabristana defn edildi. Muhammed Sübkî, daha küçük yaşta iken hadîs … Devamını oku

İBN-İ EHDEL (Hüseyn bin Sıddîk bin Hüseyn)

Yemen’de yetişen Şafiî mezhebi fıkıh âlimlerinden ve tasavvuf büyüklerinden. İsmi, Hüseyn bin Sıddîk bin Hüseyn bin Abdürrahmân bin Muhammed bin Ali bin Ebî Bekr bin Ali el-Ehdel el-Yemenî olup, künyesi Ebû Muhammed ve lakabı Bedrüddîn’dir. Daha çok İbn-i Ehdel diye tanınır. 850 (m. 1446) senesi Rebî’ul-âhır ayında, Yemen’de Ebyât-ı Hüseyn denilen yerde doğdu. 903 (m. … Devamını oku