EBÛ HASEN BİN SÂÎ

Evliyânın büyüklerinden. İsmi, Ali bin Muhammed bin Sehl Dîneverî’dir. Dînever âlimlerinden idi. Mısır’da ikamet etti. 330 (m. 941) yılında burada vefât etti. Ebû Ca’fer-i Saydalanî’nin talebesidir. Ebû Osman Magribî onun hakkında: “Evliyâlar arasında Ebû Ya’kûb Nehrecûrî’den daha nurlusunu, Ebü’l-Hasen Sâî’den daha heybetlisini görmedim” derdi. Ebû Hasen bin Sai buyurdu ki: “Sâlih kimse, dünyânın parlaklığına, zevkine … Devamını oku

EBÛ HÂMİD EL-MERVEZÎ

Taberistan’da yetişen âlimlerin büyüklerinden. İsmi, Ahmed bin Hüseyn (veya Hasen) bin Ali el-Mervezî olup, künyeei, Ebû Hâmid’dir. İbn-i Taber ve Fakîh-i Hanefî diye tanınır. Babası aslen Hemedanlı olduğu için, Ebû Hâmid Ahmed bin Hüseyn el-Hemedanî diye de bilinir. Merv’de doğdu. 376 (m. 986) yılı Safer ayında Buhârâ’da vefât etti. Hanefî mezhebi âlimlerinden olup, fıkıh ilminde … Devamını oku

EBÛ CA’FER NEHHÂS

Tefsîr, hadîs ve edebiyat âlimi. Ebû Ca’fer künyesi olup, asıl ismi, Ahmed bin Muhammed bin Yunus’tur. Kendisine Muradî, Mısrî ve Nahvî nisbet edilmiş, Nehhâs lakabıyla tanınmıştır. Mısır’da doğdu. 338 (m. 950) yılında, bir bedevînin yanlışlıkla Nil nehrine itmesi neticesi, boğularak vefât etti. İlim tahsili için, çeşitli memleketlere seyahatlar yaptı. Belirli bir ilmî dereceye geldikten sonra … Devamını oku

EBÛ CA’FER EZ-ZÛZENÎ (Muhammed bin Hasen)

Horasan ve Maveraünnehr’de yetişen fıkıh, tefsîr, hadîs ve debiyat âlimlerinden. İsmi, Muhammed bin Hasen bin İsmail ez-Zûzenî el-Bahhâs’dır. Künyesi Ebû Ca’fer’dir. Hâkim-i Nişâbûrî, “Târih-i Nişâbûrî” adındaki eserinde, onun isminin, Muhammed bin Ali bin Abdullah olduğunu bildirmektedir. Zehebî ise, Muhammed bin Hasen demektedir. Şafiî mezhebi fıkıh âlimlerden olup, Horasan ve Maveraünnehr’e kadı (hâkim) olarak ta’yin edilmişti. … Devamını oku

EBÛ CA’FER EL-MECZÛM

Allahü teâlânın velî kullarından. Duâsı kabûl olan, kendisinden meded umulan bir zat idi. Darda kalanlara yardım ederdi. Duâsı bereketiyle pekçok kimseler sıkıntılardan kurtulmuş ve pek çokları da arzularına kavuşmuştu. Doğum ve vefât târihleri tesbit edilememiştir. Dördüncü asır ortalarında vefât etmiş olup, İbn-i Atâ’nın akranıdır. Ya’nî yaş, ilim ve ma’rifet yönüyle onun emsâllerindendir. İbn-i Hafîf, Ebü’l-Hasen … Devamını oku

EBÛ CA’FER BİN SİNÂN

Nişâbûr’da yetişen evliyânın büyüklerinden. Hadîs ilmi hafızlarından (yüzbin hadîs-i şerîf ezberlemiş olan) olup, bu ilimdeki derecesi çok yüksek idi. Çok hadîs-i şerîf yazıp rivâyet etmiştir. İsmi, Ahmed bin Hamdân bin Ali bin Sinân el-Hîrî en-Nişâbûrî olup, künyesi Ebû Ca’fer’dir. Büyük âlim Ebû Osman’ın ( radıyallahü anh ) talebesidir. Ebû Hafs ve başka büyük zatlarla görüşüp … Devamını oku

EBÛ CA’FER AHMED

Nişâbûr evliyâsından. Künyesi Ebû Ca’fer olup, adı Ahmed bin Handan bin Ali bin Sinân’dır. Ebû Osman Hayri’nin sohbetlerinde kemale ermiş, Ebû Hafs ile görüşmüştür. Vera’ ve zühd sahibi idi. Allah korkusu, bütün benliğini kaplamıştı. Ömrünün son yirmi yılını Mekke’de geçirdi. 311 (m. 923) yılında vefât etti. Hikmetli sözler sahibi Ebû Ca’fer Ahmed buyurdu ki: “Kişinin … Devamını oku

EBÛ BEKR-İ ŞİBLÎ

Büyük evliyâdan. Adı Ca’fer bin Yunus olup, künyesi Ebû Bekr’dir. 247 (m. 861) senesinde Samarra’da doğdu. Bağdâd’a gelip, buraya yerleşti. Cüneyd-i Bağdadînin talebesidir. Ayni zamanda Mâlikî mezhebinin fıkıh âlimlerinden olup, İmâm-ı Mâlik’in Muvatta’sını ezbere bilirdi. Zamanının bir tanesi olan Ebû Bekr-i Şiblî 334 (m. 945) senesinin Zilhicce ayında vefât etti. Ebû Bekr-i Şiblî, takvâ sâhiblerinin … Devamını oku

EBÛ BEKR-İ SÛSÎ

Şam’da bulunan evliyânın büyüklerinden. İsmi, Muhammed bin İbrâhîm es-Sûsî, es-Sûfî olup, künyesi Ebû Bekr’dir. Şam yakınlarında bulunan Remle kasabasında otururdu. 386 (m. 996)’da Şam’da vefât etti. Üstâd-ı Ammû, Ahmed-i Küfânî ve başka zâtlarla görüşüp sohbet etti. Birgün, va’z verdiği meclisine bir genç geldi. Sarhoş olup, kendinden geçmiş haldeydi. Bir köşeye yığılıp kaldı. Ebû Bekr-i Sûsî … Devamını oku

EBÛ BEKR-İ NAKKAŞ

Hadîs ve tefsîr âlimi. Aslen Musullu olup, 266 (m. 879)’da Bağdâd’da doğdu ve orada yetişti. Künyesi, Ebû Bekr olup, ismi, Muhammed bin Hasen bin Muhammed bin Zeyd en-Nakkâş’dır. Gençliğinde tavan ve duvarları boyadığı, nakış işlediği için “Nakkaş” denildi. Ebû Bekr-i Nakkaş ismi ile tanındı. 351 (m. 952) yılında vefât etti. İlim öğrenmek için doğuda ve … Devamını oku

EBÛ BEKR-İ EBHERÎ

Evliyânın büyüklerinden. İsmi, Abdullah bin Tâhir bin Hatim et-Tâî olup, künyesi Ebû Bekr’dir. Cebel âlimlerinden olan Ebû Bekr-i Ebherî, Yûsuf bin el-Hüseyn er-Râzî’nin sohbetlerinde bulunmuş ve ondan ilim öğrenmiştir. Ebû Bekr-i Şiblî’nin akranları Ebû Bekr-i Ebherî, Ebû Muzaffer Kirmasânî’nin arkadaşı idi. Haram ve şüphelilerden çok sakınan büyük bir âlimdi. Hadîs ilmi ile uğraşmış ve hadîs-i … Devamını oku

EBÛ BEKR-İ DÜKKÎ

Evliyânın büyüklerinden. İsmi, Muhammed bin Davûd ed-Dînûrî olup, künyesi Ebû Bekr-i Dükkî’dir. Aslen Dînûrlu olup, Bağdâd’da ikamet ederdi. Sonra Şam’a intikal edip, orada yerleşti. 350 (m. 961)’den sonra, 100 yaşını geçmiş olarak Şam’da vefât etti. Vefât târihi kat’î olarak bilinmemekle beraber, 355, 359, 360, 363 veya 395 olduğu rivâyet edilmiştir. Cüneyd-i Bağdâdî’yi görmüştür. Ebû Ali … Devamını oku

EBÛ BEKR ZÜBEYDÎ

Hadîs ve nahiv âlimlerinden. İsmi, Muhammed bin el-Hasen bin Abdullah bin Müzhic ez-Zübeydî olarak tanınmıştır. Nahiv ilminde bilgisi çok fazlaydı. Peygamberimizin hayatını anlatan siyer ve târih ilimleri ile, fen ilimlerinde büyük bir âlimdi. İlminin çokluğunu gösteren eserleri mevcûttur. Aslen Humusludur. Bu şehrin ordusunun askerlerindendir. Humus Şam’a bağlı bir yerleşim yeriydi. O zamanki Savaşlar sebebiyle Humus’tan … Devamını oku