AHMED BİN MUHAMMED EL-KAMÛLÎ

Şafiî mezhebi fıkıh âlimi. İsmi, Ahmed bin Muhammed bin Ebil-Hazmî Mekkî bin Yasin el-Kamûlî el-Kuraşî el-Mahzûmî olup, künyesi Ebü’l-Abbâs’dır. Lakabı Necmüddîn’dir. 653 (m. 1255) senesinde Kamûla’da doğdu. 727 (m. 1327) senesinde Receb-i şerîf ayında Kâhire’de vefât etti. Ahmed el-Kamûlî, vera’, takvâ, tevâzu, güzel ahlâk sahibi olup, cömert idi. Her zaman dilinden Kelime-i tevhîd düşmez idi. … Devamını oku

AHMED BİN MUHAMMED EL-ASCUDÎ

Hadîs âlimi. İsmi, Ahmed bin Muhammed bin Abdürrahmân bin İbrâhim bin Abdülmuhsin el-Mısrî el-Ascudî olup, lakabı Şihâbüddîn’dir. 686 (m. 1287) senesinde Mısır’da Ascild denilen yerde doğdu. 758 (m. 1357) senesinde Mısır’da vefât etti. Ahmed el-Ascudî’nin ilim öğrenme arzusu çoktu, ilerlemiş yaşına rağmen hadîs ilmini öğrendi. Şihâb-ül-Muhsînî, Nûr-ül-Battî, ed-Debbûsî, el-Vânî’den hadîs-i şerîf dinledi. Bir müddet İbn-ül-Vekîl’in … Devamını oku

AHMED BİN LÜ’LÜ’ ER-RÛMÎ (İbn-i Nakîb)

Şafiî mezhebi fıkıh âlimlerinden. İsmi, Ahmed bin Lü’lü’ bin Abdullah er-Rûmî’dir. Künyesi Ebü’l-Abbâs olup, Şihâbüddîn lakabı ile tanınırdı. “İbn-i Nakîb” diye meşhûr oldu. Mısır’da doğup büyüdü. Doğumu 702 (m. 1302) senesidir. Babası, Antakya Hıristiyanlarından bir Rum olup, müslümanlara esîr düşmüştü. Mısır sultanlarından birisinin terbiyesinde yetişti ve müslüman oldu. Sonra onu azâd etti ve nakîb olarak … Devamını oku

AHMED BİN İSHÂK BİN MUHAMMED

Tasavvuf büyüklerinden. İsmi Ahmed bin İshâk bin Muhammed bin Müeyyed bin Ali’dir. Nisbesi Hemedânî ve Ebrekûhi, lakabı Şihâbüddîn, künyesi Ebü’l-Me’âli’dir. Babası Şirâz’in köylerinden olan Ebrekûh’un kadısı idi. 615 (m. 1218) senesinde burada doğdu. 701 (m. 1302) senesi Zilhicce ayının 19’unda Mekke-i mükerremede vefât etti. Küçük yaşta Ebû Bekr bin Sâbûr’dan hadîs-i şerîf dinledi. Sonra Abdüsselâm … Devamını oku

AHMED BİN İBRÂHİM EL-VÂSITÎ (El-Fârûsî)

Hanbelî fıkıh âlimi. İsmi, Ahmed bin İbrâhim bin Abdürrahmân bin Mes’ûd bin Ömer el-Vâsıtî’dir. 657 (m. 1259) senesi Zilhicce ayının onbir veya onikinci günü, Vâsıt şehrinin doğusunda bulunan Fârus köyünde doğdu. Lakabı İmâdüddîn olup, “Şeyh-ül-Hızâmiyye el-Vâsıtî” diye meşhûr oldu. İlim öğrenmek için birçok şehirleri dolaştı. Fıkıh, hadîs ve siyer âlimlerinden birçok zât ile karşılaştı. Onlardan … Devamını oku

AHMED BİN İBRÂHİM EL-GIRNÂTÎ (İbn-i Zübeyr)

Endülüs’te yetişen tefsîr, hadîs ve Mâlikî mezhebi fıkıh âlimlerinden. İsmi, Ahmed bin İbrâhim bin Zübeyr bin Muhammed bin İbrâhim bin Zübeyr bin Âsım es-Sekafi el-Âsımî el-Gırnâtî’dir. Künyesi Ebû Ca’fer olup, “İbn-i Zübeyr” diye meşhûr oldu. 627 (m. 1230) senesinde Ceyyân’da doğdu ve orada yetişti. Küçük yaşta ilim tahsiline başladı. Mâleka, Gırnata ve daha başka şehirleri … Devamını oku

AHMED BİN HASEN ANKARAVÎ (İbn-i Enûşirvân)

Hanefî mezhebi fıkıh âlimlerinden. İsmi, Ahmed bin Hasen bin Ahmed bin Hasen İbni Enûşirvân er-Râzî er-Rûmî’dir. “Kâdı’l-kudât Celâleddîn” lakabı ile tanınırdı. Babası, “İbn-i Tâceddîn” diye tanınan Kâdı’l-kudât Hüsâmeddîn-i Râzî olup, ailesi aslen Rey şehrindendir. Bunun için “Râzî” nisbeti ile anılırdı. Anadolu, Rumların elinde olduğu devirlerde diyâr-ı Rûm diye bilinirdi. Burada yetişenlere de “Rûmî” nisbeti verilirdi. … Devamını oku

AHMED BİN EBİ’L-HAYR EŞ-ŞEMÂHÎ ES-SA’DÎ

Hadîs âlimlerinden ve evliyânın büyüklerinden. İsmi, Ahmed bin Ebi’l-Hayr Mensûr eş-Şemâhî es-Sa’dî’dir. Meşhûr bir kabile olan Sa’d aşiretine mensûp olmakla Sa’dî ve Hadramût ehlinden Semahoğullarına mensûp olmakla da Şemâhî diye nisbet edilmiştir. Babası Ebü’l-Hayr Mensûr, Yemen beldelerinden Zebîd’de fıkıh ve hadîs âlimi idi. Ahmed eş-Şemâhî ( radıyallahü anh ), Allahü teâlâyı tanıyan âriflerin büyüklerinden ve … Devamını oku

AHMED BİN EBÎ TÂLİB SÂLİHÎ (Haccâr İbni Şıhne)

Hadîs âlimi. Künyesi Ebü’l-Abbâs olup ismi, Ahmed bin Ebî Tâlib bin Ebi’n-Nizam Ni’me Hasen bin Ali bin Beyân’dır. 620’li yıllarda doğdu. Taş işçiliği yaptığı için Haccâr, İslâmiyete yaptığı hizmetlerden dolayı da Şihâbüddîn lakabı verildi. Sâlihî nisbet edildi. Babası vâlilik yaptığı için Şıhne, ona da İbn-i Şıhne denildi. Haccâr İbni Şıhne diye bilinirdi. 730 (m. 1329) … Devamını oku

AHMED BİN ÂŞİR

Magrib’de tanınmış evliyâdan. 765 (m. 1363) senesinde vefât etti. Selâ denilen yerde yaşadı. Mukrî, büyük âlimlerin çoğunun onu pekçok medh-ü sena ettiklerini, evliyânın büyüklerinden olduğunu söylediklerini nakletti. Mükrî, İbn-i Kunfüz’den şöyle bildirdi: İbn-i Kunfüz dedi ki: “Büyük zâtlardan birisi, benim yanımda Ahmed bin Aşir’e müslümanın mükâşefesi ile hıristiyanın mükâşefesi arasındaki farkı sordu. Çünkü, mükâşefe hâli, … Devamını oku

ABDÜRRAHMÂN BİN YÛSUF EL-ESFÛNÎ

Fıkıh ve ferâiz âlimi. İsmi, Abdürrahmân bin Yûsuf bin İbrâhim bin Ali olup, künyesi Ebü’l-Kâsım ve Ebû Muhammed’dir. Lakabı Necmüddîn’dir. 677 (m. 1278) senesinde Mısır’ın güney bölgesindeki Esfûn beldesinde doğdu. 750 (m. 1350) senesi Zilhicce ayının onikisi olan Kurban Bayramı’nın üçüncü günü, Minâ’da vefât etti. Bâb-ül-Muallâ’ya defnedildi. Abdürrahmân el-Esfûnî, Şafiî mezhebi âlimlerinden idi. Fıkıh ilmini … Devamını oku

ABDÜRRAHMÂN BİN MUHAMMED BA’LEBEKÎ (Fahrüddîn İbn-ül-Fahr)

Hadîs ve Hanbelî mezhebi fıkıh âlimi. Künyesi Ebû Muhammed ve Ebû Bekr olup ismi, Abdürrahmân bin Muhammed bin Abdürrahmân bin Yûsuf’tur. 685 (m. 1286) yılında Ba’lebek’te doğdu. Ba’lebekî, sonra Dımeşkî nisbet edildi. Fahrüddîn lakabı verildi. 732 (m. 1332) yılında Şam’da vefât edip, Sûfiyye kabristanına defnedildi. Dedesi ve babası zamanın büyük âlimlerinden olan İbn-ül-Fahr, küçük yaşta … Devamını oku