HİCRÎ 04.ASIR ÂLİMLERİ

İBN-İ ŞÂHİN İBN-İ ŞÂHİN

Va’z ve nasîhatlarıyla meşhûr âlim. Künyesi Ebü’l-Hüseyn olup, en-Nâtıku bil-Hikmeti (Hikmetli konuşan) lakabı verilmiştir. 300 (m. 912) senesinde Bağdâd’da doğdu. 387 (m. 997)’de orada vefât etti. Va’z ve nasîhatta zamanının seçkin âlimlerinden olup, nasîhatları pek te’sîrli ve fâideli olmuştur. Halk arasında “İbn-i Sem’ûn’dan va’z dinle, nasîhat al!” sözü meşhûr olmuştur. İlim aldığı âlimler: Abdullah bin … Devamını oku

Evliyânın büyüklerinden. Künyesi Ebû Amr olup, ismi, İsmail bin Nüceyd bin Ahmed bin Yûsuf bin Sâlim bin Hâlid’dir. Ebû Osman Hayrî’nin talebelerinden olup, onların önde gelenlerinden idi. Cüneyd-i Bağdadî ile görüşmüş, onun sohbetinde bulunmuştur. Vera’, ma’rifet, riyâzet ve kerâmetleri çoktur. Nişâbûr’da yaşamıştır. 366 (m. 976) yılında vefât etti. Menkıbeleri ve birçok veciz sözleri vardır. Pekçok … Devamını oku

İBN-İ MÜNZİR (Muhammed bin İbrâhîm) İBN-İ MÜNZİR (Muhammed bin İbrâhîm)

Bağdâd’da yetişen Hanbelî mezhebi âlimlerinden. İsmi, Ahmed bin Ca’fer bin Muhammed bin Abdullah İbni Münâdî el-Bağdâdî’dir. Künyesi, Ebü’l-Hasen veya Hüseyn’dir. “İbn-i Münâdî” olarak meşhûr oldu. 250 (m. 864) senesi Rabî-ul-evvel ayında doğdu. 257 senesinde doğduğu da rivâyet edildi. 273 (m. 887) senesinde hac için Mekke’ye gitti. Bağdâd’da yetişen âlimlerin, en çok ilim sahibi olanlarından idi. … Devamını oku

Hadîs âlimi. Künyesi Ebû Abdullah olup, adı Muhammed bin İshâk bin Muhammed bin Yahyâ bin Mende bin Velîd el-Abdî’dir. Annesi Abdileyl kabilesinden olduğundan, dayılarına nisbetle Abdî denilmiştir. Dedesi, Eshâb-ı kiram zamanında İsfehân’ın fethinden sonra Abd-i Kaysoğullarının kölesi iken müslüman oldu. Dedesi Mende, İsfehan’da ba’zı zekât memurlarının vekîli olup, halife Mu’tasım zamanında vefât etti. Az hadîs-i … Devamını oku

İBN-İ HİBBÂN İBN-İ HİBBÂN

Evliyânın büyüklerinden. Künyesi, Ebû Abdullah olup, adı Muhammed bin Hafîf eş-Şirâzî’dir. Sirâz’da doğup, orada yaşamıştır. Zamanın Şeyh-ül-meşâyih’i (Şeyhlerin şeyhi) idi. Zâhiri ilimlere vâkıf, hakîkatlara dâir geniş bilgiye sahip, büyük bir ifâde gücüne mâlik bir zât idi. İbn-i Hafîf, Ebû Tâlib Hazrec-i Bağdâdî’nin talebesi idi. Kettânî, Yûsuf bin Hüseyn er-Râzî, Ebü’l-Hüseyn Müzeyyen, Ebü’l-Hüseyn ed-Dirâc, Tâhir-i Makdisî, … Devamını oku

Hadîs, kırâat ve tefsîr âlimi. Künyesi, Ebü’l-Hüseyn olup, ismi Muhammed bin Muhammed bin Ya’kûb bin İsmail bin Haccâc’dır. Nişâbûr’da yerleşip, oranın âlimlerinden olduğu için Nişâbûrî denildi. Dedelerinden Haccâc’a nisbetle İbn-i Haccâc diye tanındı. 368 (m. 979) yılında vefât etti. Mısır, Şam, Irak ve Horasan’da birçok âlimden ilim öğrenen Ebü’l-Hüseyn Haccâc, kırâat ilmini Bağdâd’da meşhûr kırâat … Devamını oku

Meşhûr tefsîr ve hadîs âlimlerinin büyüklerinden. Adı, Abdurrahmân bin Muhammed bin İdrîs bin Münzir bin Dâvûd bin Mihran et-Temîmî el-Hanzalî er-Râzî’dir. Künyesi Ebû Muhammed’dir. “İbn-i Ebî Hâtim = Hâtim’in babasının oğlu” diye meşhûr olmuştur. Ailesinin, Rey şehrinin Hanzala derbendinde bulunması sebebiyle, oraya nisbet edilmiştir. 240 (m. 854) senesinde burada doğdu. Dinî ilimleri babasından öğrendi. Çocukluğunda … Devamını oku

Büyük hadîs âlimlerinden. “Kütüb-i Sitte” adı verilen meşhûr altı hadîs-i şerîf kitabından birinin sahibi olan Ebû Dâvûd Süleymân bin Eş’âs’ın oğludur. İsmi, Abdullah bin Süleymân bin Eş’as bin İshâk bin Beşîr bin Şeddâd bin Amr bin İmrân’dır. Künyesi Ebû Bekr bin Ebî Dâvûd’dur. “Ezdî” ve “Sicistânî” nisbetleriyle meşhûrdur. Sicistan, Basra’nın köylerinden biridir. Ezcî, Kureyş’e mensûb … Devamını oku

Hadîs, kelâm ve Hanbelî fıkıh âlimi. Künyesi, Ebû Abdullah olup, ismi, Ubeydullah bin Muhammed bin Muhammed bin Hamdân bin Utbe bin Ferkad’dir. Memleketine nisbetle Ukberî denildi. Sahâbe-i kiramdan (r.anhüm) olan dedesi Utbe bin Ferkad’den dolayı İbn-i Betta denildi ve bu nisbetle meşhûr oldu. 304 (m. 917) yılında doğup, 387 (m. 997) yılında Ukbera’da vefât etti. … Devamını oku

Tefsîr, kırâat ve hadîs âlimi. Künyesi, Ebû Muhammed olup, ismi, Abdullah bin Atıyye bin Abdullah bin Habîb’dir. Memleketine nisbetle “Dımeşkî ve “Şâmî” denildi. İbn-i Atıyye diye meşhûr oldu. 383 (m. 993) yılında vefât etti. Yine İbn-i Atıyye diye bilinen Endülüslü müfessir Abdülhâlık bin Gâlib bir başka zâttır. “Tefsîr-i İbn-i Atıyye” veya “Tefsîr-ül-Kur’ân” adlı kitabı ile … Devamını oku