Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretleri, İmâm-ı âzam hazretlerinin talebesi olup, kabr-i şerîfi Bağdat’tadır. Kanaat ehli olup çok ibâdet yapardı. Para ve dünyâ malı hiç yoktu gönlünde. Haram ve şüphelilerden kaçınır, gece gündüz Rabbine ibâdete sarılırdı. ● ● ● Gençliğinde bir kadından; “Hangi güzel yüzdür ki, toprak olmadı./Hangi tatlı gözdür ki, yere akmadı” beytini işitince … Devamını oku
Dâvud-i Tâî “rahmetullahi aleyh” hazretleri, Horasan’da yetişen evliyânın büyüklerindendir. 781 senesinde Bağdat’ta vefât etti. Kabri de oradadır. Kendini bilmezin biri, sokakta bir şeyler yiyerek gidiyordu ki, bu velîyi gördü birden… Ve alay etti bu Allah adamıyla. Şânına yakışmıyan kelimeler kullandı. Mübârek zât hiç oralı olmadı. Devam etti yoluna. Ama kalbi … Devamını oku
Bugün, Gebze’de medfun bulunan bir Hak dostundan bahsedeceğiz. İlyas Bey’den. “rahimehullah”… Bu zât, Gebze’nin fethine katılmış ve şehit düşmüş bu toprakta. Bir gün biri gelip; “Çok fakîrim, ne olur bana yardım edin” diye yalvardı. Ancak İlyas Bey’in de parası yoktu. Ona, zengin bir tüccarın adresini verip; “Ona git, benden selâm söyle. Sana … Devamını oku
Sultân Baba “rahmetullahi aleyh”, Gölcük’te yatan bir velîdir. Bir gün bir grup insan, huzûruna geldiler bu zâtın. Ve kendisine; “Hocam! Biz Hacca gitmek istiyoruz bir emriniz var mı?” diye sordular. Mübârek zât; “Bu sene kalsın. Ertesi yıl gidersiniz” buyurdu. Ancak onlar hazırlıklarını yapmışlardı. “Bu sene gitseydik çok iyi olacaktı hocam” dediler. … Devamını oku
Bugün, Gölcük’te yatan bir “Allah dostundan” bahsedeceğiz. Sultân Baba’dan. “Rahmetullahi aleyh” Sevenlerinden biri gemiyle seyahate çıktı bir gün. Bir gece fırtınaya tutuldular. “Sıra dağlar” misâli art arda gelen dalgalar, hurdaya çevirdi gemiyi. Yolcular hep denize dökülmek üzere idi. Bu kişi ellerini açtı. “Yâ Rabbî! Sultân Baba’nın hatırı için beni kurtar” dedi. Allaha yalvardı. … Devamını oku
Manisa’da medfun bulunan Kadı Şeyh Efendi “rahmetullahi aleyh” hazretleri, bir grup talebesiyle sefere çıktı bir gün. Dönüşte Manisa’ya iyice yaklaşmışlardı. Talebesinden biri; “Hocam! Ben önden gidip, gelmekte olduğumuzu arkadaşlara haber vereyim” diye arz etti. Kadı Şeyh Efendi; “Lüzum yok, habersiz gidelim de sürpriz olsun” buyurdu. Lâkin o, söz dinlemedi. Ondan habersiz düştü yola. … Devamını oku
Cemâleddîn Mahmud Hulvî “rahmetullahi aleyh” hazretlerinin kabri, İstanbul Şehremini semtinde, Şirvânî Dergâhının bahçesindedir. Bu zât anlatır: Gencin biri, uzaklarda bir evliyâ zâtın olduğunu öğrenip, ziyâretine gitti bir gün. Kendi kendine; “O zât bir duâ eder de, kalp gözüm açılır” diye ümitleniyordu. Günlerce yol gidip, buldu velînin evini. Kapıdan girerken aksırdı. Ve “Elhamdülillah” … Devamını oku
Celâleddîn Devânî hazretleri “rahmetullahi aleyh”, İran’da yetişen evliyâdandır. 1502’de İran’ın Kâzerûn şehrinde vefât etti. Şu hâdiseyi anlatır: “Fâhişelik yapan bir kadın, yolculuğu esnâsında bir kuyuya rastladı. O sırada bir köpek ilişti gözüne. Susuzluktan dili sarkmıştı zavallının. Yüreği sızladı. Su içirmek istedi ona. Ancak su, çok derindeydi. İp ve kova da yoktu … Devamını oku
Celâl Alî Dede “rahmetullahi aleyh” Anadolu velîlerindendir… Trablus’ta vefât etti… Bir gün şunu anlattı: Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerine bir papaz gelip “Ey Cüneyd! İkimiz de din adamıyız, hangimiz daha üstünüz?” diye sordu. Buyurdu ki: “Haftaya gel, cevap vereyim” “Neden şimdi söylemiyorsun?” “O vakit belli olacak.” Papaz; “Pekâlâ” deyip … Devamını oku
Cârullah Veliyyüddîn Efendi “rahmetullahi aleyh”, büyük velîlerdendir. 1738’de İstanbul’da vefât edip, Fâtih’te, kendi yaptırdığı külliyenin bahçesine defnedildi. Bir talebesi; “Hocam! Sizin yanınızda kalbim ferahlıyor, ayrılınca tekrar bozuluyor. Hikmeti nedir acabâ?” diye sordu. Cevâben; “Eshâb-ı kirâm da böyleydi evlâdım” buyurdu. Ve şunu anlattı: Ebû Dücâne hazretleri, bir gün Hazret-i Ebû Bekr’e gidip; … Devamını oku
Manisa-Demirci’de medfun bulunan Şeyh Sinan Efendi “rahmetullahi aleyh”, hacca gitti bir sene. Dönüşte bir gemiye bindi. Bir miktar yol almışlardı ki, bir “korsan gemisi” belirdi. Ve hızla yaklaştı bu gemiye. Maksatları kötüydü… Hepsi de eşkıyâ idi. Baskın yapacak, mal ve canlarına zarar vereceklerdi bu Müslümanların. Ama yapamadılar. Âciz kaldılar… … Devamını oku
Hak dostlarından Şeyh Sinan Efendi “rahmetullahi aleyh” Manisa erenlerindendir. Bu zâtı seven birinin üç aylık bebeği hastalandı bir gün. Doktorlar âciz kaldı. İlâçlar fayda etmedi. Anne baba çâresiz, getirip bırakıverdiler çocuğu bu zâtın kollarına. Mecburdular. Ve kendisine; “Hocam! Bu yavrumuz çok hastadır” dediler. Büyük velî sordu: “Doktora götürdünüz … Devamını oku
Şeyh Sinan Efendi “rahmetullahi aleyh”, Manisa’da yaşayıp, orada vefât eden erenlerdendir… Allah dostu bir velîdir. Edepsizin biri, sözleriyle üzerdi bu Allah dostunu. Zîra tanımıyordu onu. Yakınları, o adama; “O hakâret ettiğin zât kimdir biliyor musun?” dediler. Adam da umursamaz bir tavırla cevap verdi: “Bilmiyorum, kimmiş?” Yakınları; “O, Allah’ın velî bir … Devamını oku