Behâeddîn-i Buhârî hazretleri şöyle anlatıyor: Tasavvufa girdiğim ilk günlerde sohbet eden iki mümin görseydim, dinlerdim onları. Ahiretten, ölümden bahsediyorlarsa ferahlardım. Dünyalık konuşurlarsa beğenmez, terk ederdim o yeri. Bir gün kumarhaneye düştü yolum. İki kişi, kendilerinden geçmiş hâlde kumar oynuyorlardı… Onları takip ettim. Birisi hep kaybediyordu. Yine de vazgeçmiyordu. … Devamını oku
Behâeddîn-i Buhârî hazretleri anlatıyor: Gençliğimde mübarek bir zatla yakınlığım olmuştu… Kendisine dedim ki: “Bana nasihat edin.” Cevaben “Nefsin sana düşmandır. Dikkat et, günahlar karşısında seni mağlup etmesin. Bu yolda asıl maksat; nefsi temizlemektir” dedi. Hoşuma gitti. Ve kendisine; “Efendim, teveccüh buyurun da bu işi yapmam kolay olsun” dedim. “Öyleyse insanlardan … Devamını oku
Evliyânın büyüklerinden Behâeddîn-i Buhârî hazretlerinin annesi şöyle anlatıyor: Oğlum Behâeddîn dört yaşındaydı ki, kerâmetleri görülürdü zaman zaman. Bir ineğimiz vardı. Yavru yapacaktı. Doğurmasına bir ay vardı ki, oğlum Behâeddîn, bana; “Anneciğim! Bu inek beyaz başlı bir yavru doğuracak” dedi. Aradan üç ay geçti… O inek doğurdu. Buzağı, beyaz başlıydı gerçekten. … Devamını oku
Buhâra’da Kasr-ı ârifân diye bir köy vardı ki, Behâeddîn-i Buhârî hazretleri bu köyde doğmuş olup, kabr-i şerîfi de bu köydedir. Muhammed Bâbâ Semmâsî hazretleri bu köyden geçseydi; “Bana, burada güzel bir koku geliyor. Bu köyden çok büyük bir evliyâ zât çıkar ve bütün cihana feyiz saçar” derdi. Bir müddet geçti. O zât dünyâya geldi. … Devamını oku
Bağdat’ta yetişen Alî Bekkâ hazretleri, evliyânın büyüklerindendir… O devirde bir genç, İslâmiyeti öğrenmek istiyordu. Bir gece yattı. Ve uyumadan; “Yâ Rabbî! Ben dînimi doğru öğrenmek istiyorum, bana yardım et” diye duâ etti. O gece rüyâ gördü. Nûr yüzlü bir ihtiyar, O gence sordu ki: “Sen dînini mi öğrenmek istiyorsun evlâdım?” … Devamını oku
Mısır’da yetişen evliyâdan Zünnûn-i Mısrî hazretlerinin kabr-i şerîfi de Mısır’dadır. Bir gün bu zâtın huzûruna genç bir Müslüman geldi. Ve kendisine; “Sâlih bir Müslüman nasıl olur efendim?” diye sordu. Büyük velî; “Sâlih mümin odur ki; bir günah işlerim diye korkar ve korkudan kalbi titrer!” buyurdu. Ve îzah etti: … Devamını oku
Zünnûn-i Mısrî hazretleri zamânında o yerin, “sirbaç” diye bir mahallî yemeği vardı ki, çok sevilen bir yemekti o yörede. Onu ne zaman yemek istese, kendi kendine “Ey nefsim! Eğer şunu yaparsan onu sana yediririm” der ve o işi yaptırırdı nefsine. Yine bir gün geldi. Nefsi istedi bu yemeği. O zaman da; “Ey nefsim! Kur’ân-ı kerîmi … Devamını oku
Büyük velî Zünnûn-i Mısrî hazretleri zamânında Mısır’da zengin bir adam, kendisine çok güzel bir kâşâne yaptırmıştı. Ne güzel oldu diye, bu evin etrâfında geziyordu ki, Zünnûn-i Mısrî hazretleri gördü onu. Yanına geldi. Ve “Ey kişi! Bir dünyâ evine bunca emek değer mi? Üç gün sonra göçersin bu evden. Sen, kendine cennette ev yap ki, o ev çıkmaz … Devamını oku
Mısır’da yetişen evliyâdan Zünnûn-i Mısrî hazretleri zamânında bir kimse vardı ki, bunun işi, her yeri gezip tanışmaktı insanlarla. Zünnûn-i Mısrî ismini duydu bir gün. İnsanlar, o zât için; “Bu büyük zât, Mısır’da yaşayan ve İsm-i âzamı bilen bir evliyâdır” dediler kendisine. Mısır’a gidip buldu evini. Huzûruna girdi ve; “Bana İsm-i âzamı öğretir misiniz” … Devamını oku
Mısır’da yetişen evliyâdan Zünnûn-i Mısrî hazretleri henüz doğru yolu bulmamıştı ki, bir gece fakîrlerle sabahlamıştı bir yerde. Sabahleyin uyandı. O gün bir küp gördü. Toprağa gömülüydü. Eşeleyip çıkardı ki, içi altın dolu. Ve “Allah” yazısı vardı kapağının iç yüzünde. Bu yazıyı görünce çok sevindi… Öyle ki; altını görünce bu kadar sevinmemişti. Altınları … Devamını oku
Mısır’da yetişen evliyâdan Zünnûn-i Mısrî hazretleri, gemiyle yolculuğa çıktı bir gün. Ancak cüzdanını bir yankesiciye kaptırdı. Bütün parası ondaydı. Ücretini ödeyemeyince, gemici kızdı ve zulmetmeye başladı. Büyük velî kalbinden; “Yâ Rabbî! Suçum olmadığını ancak sen biliyorsun, beni, bu zâlimlerden kurtar” diye yalvardı. O anda garip bir şey oldu… Suyun yüzü, yüzlerce balıkla … Devamını oku
Mısır’da yetişen evliyâdan Zünnûn-i Mısrî hazretlerine, bir gün yaşlı bir kadın, telâşla gelip; “Efendim, ne olur, oğlumu kurtarın!” diye yalvardı. Mübârek sordu: “Ne oldu oğluna?” “Nehirde timsah kaptı, çabuk olun, kurtarın oğlumu.” Zünnûn hazretleri; “Peki bacım” dedi. Geldi Nil kenarına. Ve ellerini açıp; “Yâ İlâhî!.. Bu kadının oğlunu, o … Devamını oku
Mısır’da yetişen evliyâdan Zünnûn-i Mısrî hazretlerinin tanıdığı bir “genç” vardı ki, bilmiyordu bu zâtın kıymetini. Büyüklüğünü inkâr ediyordu. Hattâ kendisini kötülüyordu. Bir gün çağırdı bu genci. Kıymetli bir yüzük verip; “Bunu, şu çarşı esnafına bir bir göster. Kim ne kadar para veriyor, öğren” buyurdu. Delikanlı; “Peki” dedi. Ve bütün çarşıyı dolaştı. … Devamını oku