Şerbetçi Baba, Gelibolu’yu nurlandıran bir Allah dostudur. O devirde, yalnız yaşıyan biri vardı. Evinde ibâdetle meşguldü hep. Ancak bir ara hastalandı. Ve gitgide şiddetlendi. Bakacak kimsesi de yoktu. Çâresizdi!.. Açtı ellerini. “Yâ Rabbî! Bana bir yardımcı gönder” diye yalvardı. O anda aralandı kapısı. İçeri nûrâni bir zât … Devamını oku
Şerbetçi Baba, Gelibolu’yu nurlandıran bir Allah dostudur. O devirde genç bir âşık, bu zâtın büyüklüğünü işitip Gelibolu’ya geldi. Maksadı, ziyâret etmekti bu mübârek zâtın kabrini. Ancak çok aradı. Kabri bulamadı. Akşam olunca bir eve misâfir oldu. Bu zâtın sevdiği biri vardı. O, bir gece yattı. Rüyâda göründü mübârek. … Devamını oku
Pîr Alî Efendi, Tekirdağ’a yakın Malkara’da yaşadı. Orada vefât etti… Nûrlu kabri oradadır. Her zaman olduğu gibi bu büyük zâtı çekemeyenler de vardı. Hattâ din adamlarıydı. Bu zâtı imtihan etmeye yeltendiler. Tefsîr ve hadîs ilminden zor suâller tesbit edip yazdılar bir kâğıda. Bunları ona sorup ilmî derecesini ölçeceklerdi gûya. … Devamını oku
Pîr Alî Efendi, Tekirdağ’a yakın Malkara’da yaşayıp orada vefât etti… Nûrlu kabri oradadır. Bu mübârek zât uzun bir yolculuğa çıkmıştı bir gün. Hanımı hâmileydi. Ayrılmadan önce çarşıdan bir parça patiska bez aldı. Hanımına uzatıp; “Hanım, al şunu” dedi. Hanımı merak etti. Ve sordu hemen: “Hayrola, nedir bu?” “Kefenlik … Devamını oku
Seyyidet Nefîse hazretlerinin bitişiğinde komşu bir “kadın” vardı. Yahûdî dîninde olup, “kötürüm” bir kızı vardı. Bir gün evden çıkarken; “Kızım sen evde otur, ben biraz sonra gelirim” dedi. Sakat kız annesine; “Anneciğim! Ne olur sen gelinceye kadar ben, komşumuzun evinde bekleyeyim” dedi. Annesi “peki” dedi. Ve izin alıp, sakat kızını Seyyidet … Devamını oku
Mekke-i mükerreme’de dünyâya gelen Seyyidet Nefîse hazretleri zamânında Hristiyan bir kadın, bir de oğlu vardı. Bu çocuk, sefer için çıktı bir gün evden. Issız bir yerde yürüyordu. Eşkıyâlar tutup esir ettiler. Aradan günler geçtiyse de annesi, hiçbir haber alamıyordu oğlundan. Çâresizdi. Seyyidet Nefîse hazretlerine gitti. Durumu anlatıp; “Ne olur, oğlum … Devamını oku
Mekke-i mükerreme’de dünyâya gelen Seyyidet Nefîse hazretleri, bir gün bâzı hanımlara; “Hiç kimsenin kalbini incitmeyin, velev ki, kâfir bile olsa” dedi. Hanımlar şaşırdı. “Kâfirlerin de mi?” “Evet, onların da kalbini kırmayacağız.” “Ama onlar Allah’ı inkâr ediyor” dediler. Seyyidet Nefîse; “Olsun, öyle de olsa hiç kimsenin kalbini kırmaya hakkımız yoktur. Kalp kırmak dînimizde haramdır” diye … Devamını oku
Mekke-i mükerreme’de dünyâya gelen Seyyidet Nefîse hazretleri, bir gün bâzı hanımlara; “Hiç kimsenin kalbini incitmeyin, velev ki, kâfir bile olsa” dedi. Hanımlar şaşırdı. “Kâfirlerin de mi?” “Evet, onların da kalbini kırmayacağız.” “Ama onlar Allah’ı inkâr ediyor” dediler. Seyyidet Nefîse; “Olsun, öyle de olsa hiç kimsenin kalbini kırmaya hakkımız yoktur. Kalp kırmak dînimizde haramdır” diye … Devamını oku
Mekke-i mükerremede dünyâya gelen Seyyidet Nefîse hazretlerinin zamânında zâlim biri vardı. Suçsuz bir Müslümana zulmetmek için harekete geçti. Adamları geldiler. Götürmek istediler. Adamcağız; “Bana biraz mühlet verin, bir yere gitmem lâzım” dedi. Onlar da izin verdiler. Doğruca Seyyidet Nefîse hazretlerine gitti ve ona; “Falan zâlime gidiyorum. Duâ edin de onun şerrinden kurtulayım” … Devamını oku
Mekke-i mükerreme’de dünyâya gelen Seyyidet Nefîse hazretleri, evliyâ hâtunlardandır. O devirde fakir bir kadın vardı. Dört kızı, hafta boyu iplik eğirir, bu da onları satar ve böylece geçinip giderlerdi. Bir gün iplerini aldı. Sonra çıktı evden. İplik bohçasını başında taşıyordu ki, bir “kartal” uzaklardan bu kadına doğru süzüldü ve başındaki “bohçayı” kapıp havalandı. … Devamını oku
Bir gün İmâm-ı Şâfiî hazretleri hasta oldu. Bir talebeyi Seyyidet Nefîse hazretlerine gönderip; “Seyyidet Nefîse’ye git, şifâ için duâ iste!” buyurdu. Talebe “Peki” dedi. Ve gidip çaldı kapıyı… Kapı açılınca; “Efendim, hocam çok hastadır, şifâ için sizden duâ istiyor” diye arz etti. Nefîse hazretleri; “Allahü teâlâ hocana hayırlı şifâlar versin!” diye duâ etti… Talebe … Devamını oku
Mısır’da yaşayan Muhammed Şüveymî hazretlerinin kabr-i şerîfi de bu yerdedir… Bir gün sevdiği bir genç geldi. Ancak “üzüntülü” hâli vardı. “Sıkıntılısın evlât.” “Evet efendim, hem de çok.” “Hayırdır, neyin var?” “Efendim, ben bir kıza âşık oldum.” “Olabilir, kim bu kız?” “Komşumuzun kızı efendim. Evlenme teklîf ettim, reddetti. Delireceğim.” O … Devamını oku
Bağdat’ta yaşayan evliyâdan Sırrî-yi Sekatî hazretlerinin kabr-i şerîfi, Bağdat’tadır. Bir gün Lübnan’dan biri gelip Sırrî-yi Sekatî hazretlerine; “Efendim, falan kimseden size selâm getirdim” dedi. Büyük velî de; “Aleyküm selâm!” dedi ve sordu ki: “Tekrar dönecek misin Lübnan’a?” “Döneceğim efendim.” “Öyleyse selâm söyle ve benim tarafımdan ona, ‘Dağ başında yalnız durmasın, eve dönsün. İnsanlardan … Devamını oku