Ebû Abdullah Turuğbâdî hazretleri “rahmetullahi aleyh”, evliyânın büyüklerindendir… Tus şehrinde vefât etti… Bir gün talebeleriyle yolculuğa çıkmıştı. Yolda yemek için bir yere oturdular. O sırada Keşmir’de bulunan Hallâc-ı Mensûr da yola çıkmıştı. Talebelerine; “Biri geliyor, şu şu vasıflardadır. Kalkınız, onu karşılayınız!” dedi. Az sonra Hallâc-ı Mensûr, yanında iki köpeği olduğu hâlde Ebû Abdullah’ın yanına … Devamını oku
Ebû Abdullah Turuğbâdî hazretleri “rahmetullahi aleyh”, evliyânın büyüklerindendir… Tus şehrinde vefât etti… Bu zâtın yaşadığı Tus şehrinde büyük bir “kıtlık” vardı… Bir gün eve geldi. Ve ambarına girdi… İki ölçek buğdayı olduğunu görünce içine bir “ateş” düştü… Kendi kendine; “Ey Ebû Abdullah! Müslümanlara şefkatin bu mu senin? Onlar açlıktan kırılırken … Devamını oku
Ebû Abdullah Turuğbâdî hazretleri “rahmetullahi aleyh”, evliyânın büyüklerindendir… Tus şehrinde vefât etti… Bu mübârek zât, bir gün, iki oğlunu yanına çağırdı. Ve onlara; “Evlâtlarım! Bu gece rüyâda, Resûlullah Efendimizi gördüm” buyurdu. Sordular hemen: “Hayırdır inşallah. Nasıl gördün babacığım?” Dedi ki; Efendimiz bana; “Dünyânın sıkıntısını çektiğin yeter. Artık bana gel” buyurdular. … Devamını oku
Ebû Abdullah Sübeyhî hazretleri “rahmetullahi aleyh” evliyânın büyüklerindendir… Tus şehrinde vefât etti. Bu zât bir sene umreye niyetlendi. Ancak hanımı hâmileydi. Bir gün burnuna “et kokusu” geldi bu hanımın. Ve bunu beyine söyleyip; “Efendi! Şu eti kim pişiriyorsa, git benim için bir parça iste. Canım çekti” dedi. Gitti mübârek zât. Baktı ki, … Devamını oku
Ebû Abdullah Rodbârî hazretleri “rahmetullahi aleyh” evliyânın büyüklerindendir… Bağdat’ta yaşadı. Kabr-i şerîfi, Sur şehrindedir. Çok cömert bir zâttı. Maddî bir darlığa düşen, ona koşar, ihtiyâcı kadar parayı alıp ferahlardı. Bir gün aldı oğlunu. Birlikte, dışarı çıktı. Para kesesi oğlunun elindeydi. Rastladığı fakîrlere şöyle bir bakardı. Bâzısı için; “Buna iki dirhem … Devamını oku
Ebû Abdullah el Mukrî hazretleri “rahmetullahi aleyh” evliyânın büyüklerindendir… Nişâbur’da vefât etti. Ömrü insanlara hizmetle geçti bu zâtın. Sonunda bir hastalığa yakalandı. Ölüm hastalığıydı bu. Ateşler içinde kıvrandığı hâlde, edeple dizüstü oturur, ayağını uzatıp da yatmazdı. Hâlbuki oturacak gücü tâkati yoktu. Bu hâl dikkatini çekti oğlunun. Yanına gelip diz çöktü… “Babacığım!” … Devamını oku
Ahmed bin İbrâhim el Vâsıtî hazretleri “rahmetullahi aleyh” Vâsıt şehrinde doğdu. 1311’de Şam’da vefât etti… Bu zât deniz yolculuğuna çıktı bir gün. Ancak büyük bir fırtına koptu denizde. Gemi başladı sallanmaya. Dalgalar büyüdü. Neredeyse gemi parçalanmak üzereydi… Yolcular korktu. Açtı ellerini mübârek. “Yâ Rabbî! Sevdiğin kulların hatır ve hürmetine dindir bu fırtınayı” diye yalvardı. … Devamını oku
Ahmed bin İdris hazretleri “rahmetullahi aleyh” evliyânın büyüklerindendir… 1837’de Yemen’de vefât etti… Bir sene “müthiş bir kuraklık” olmuştu o havâlide. İnsanlar, susuzluktan ızdıraba düştüler. Ve bu zâta gelip; “Efendim çok perîşânız” diye dert yandılar. Büyük velî; “Biliyorum kardeşlerim. Ama ne yapabiliriz ki?” buyurdu. Onlar da; “Bir duâ etseniz de … Devamını oku
Ebû Abdullah Merrâkuşî hazretleri “rahmetullahi aleyh” evliyânın büyüklerindendir… Kahire’de vefât etti… O devirde iki kişi kavgaya tutuşmuştu. Ancak biri güçlü kuvvetli, diğeri ise zayıftı. Güçlü olan, vurup yere yatırdı zayıfı. Ve belinden bıçağı çıkardı. Tam adama saplamak üzereydi ki, bu zât gördü onu ileriden. Ve koştu hemen. Kulağına bir şeyler fısıldadı. … Devamını oku
Ebû Abdullah Mehaî hazretleri “rahmetullahi aleyh” Cünd şehrinin bir köyünde vefât etti. Çok merhametli bir zâttı. Öyle ki; insanların günah işlediğini görünce, üzüntüsünden ağlardı! Bir gün hırsız girdi evine. Bütün eşyasını alıp götürdü. Büyük zât eve girip vaziyeti görünce başladı ağlamaya! Hanımının garibine gitti bu hâl, ve ona; “Efendi! Hiç dünyâlık … Devamını oku
Alâeddîn bin esat Lâhorî “rahmetullahi aleyh” Hindistan’da yetişen evliyâdandır. 1397’de Pani-püt şehrinde vefât etti… Bir gün bâzı sevdikleriyle kabristana gitti bu zât. Kabir ziyâreti sırasında bir ara gözlerini kapatıp bir müddet sonra açtı. Yanındakiler bunu fark edip hikmetini sordular. “İçimden duâ ettim” buyurdu. Sordular ki: “Ne duâ ettiniz hocam?” “Yâ … Devamını oku
Alâüddevle Derdîrî hazretleri “rahmetullahi aleyh” Horasan’da yetişen velîlerdendir. 1336’da Sûfiâbâd şehrinde vefât etti… Bu zât, bir gün yolda giderken kendini bilmez bir gençle karşılaştı… Aile terbiyesi almamıştı… Aşağılamak istedi bu Allah dostunu. Câhilliğin verdiği cesâretle hakaret etmeye yeltendi. Karşısına dikilip yılışık bir tavırla; “Hey baba, ne bu hâlin?” dedi. Mübârek zât, önce vakarla … Devamını oku
Ahmed Derdîrî hazretleri “rahmetullahi aleyh” evliyânın büyüklerindendir. Kahire’de vefât etti… Bu zât sohbet ediyordu… Bir ara talebelerine; “Evlâtlarım! Siz mi beni buldunuz; ben mi sizi buldum?” diye sordu. Talebeler; “Biz sizi bulduk” dediler. Tabii yanılmışlardı… Onlar böyle deyince; “Pekâlâ, mâdem siz beni buldunuz, bulun beni öyleyse!” buyurdu. Ve kayboldu gözden… Gençler şaşırdılar. … Devamını oku