AHMED BİN MUHAMMED ED-DÎNEVERÎ (Ebû Bekr bin Ebü’l-Feth)

Bağdad’da yetişen Hanbelî âlimlerinden. İsmi, Ahmed bin Muhammed bin Ahmed ed-Dîneverî el-Bağdâdî’dir. Künyesi, Ebû Bekr’dir. Babasının künyesi de Ebü’l-Feth idi. Hanbelî fakîhlerinin büyüklerinden ve meşhûrlarındandır. Hadîs ilmini Ebû Muhammed et-Teymî’den, Ca’fer es-Sirâc’dan ve başka âlimlerden aldı. Fıkıh ilmini Ebü’l-Hattâb’dan öğrendi. Fıkıhta daha çok yükseldi. Zamanının fakîhleri arasında en büyüğü oldu. Âlimler ile yaptığı münâzaralarda hep … Devamını oku

ABDÜLMÜN’ÎM BİN ALİ EL-HARRÂNÎ

Harran’da yetişen Hanbelî mezhebi fıkıh âlimlerinden. İsmi, Abdülmün’îm bin Ali bin Nasr bin Mensûr bin Hibetullah en-Nümeyrî el-Harrânî’dir. Harran, bugünkü Türkiye’nin Urfa vilâyetinin civârında bulunan geniş bir ovanın adı olup, buradaki aynı isimdeki bir şehrin adıdır. Oraya nisbetle “Harrânî” denildi. Künyesi Ebû Muhammed olup, lakabı “Necmeddîn”dir. Doğum târihi hakkında kaynak eserlerde bilgi verilmemektedir. Hanbelî mezhebinde … Devamını oku

AHMED BİN MEVDÛD ÇEŞTÎ

Evliyânın büyüklerinden. İsmi, Ahmed bin Mevdûd bin Yûsuf el-Çeştî’dir. Hâce Mevdûd Çeştî hazretlerinin oğul, talebe ve halîfelerinin en yükseklerindendir. Mübârek babasının teveccüh ve himmetleri ile yetişip, evliyâlık yolunda çok üstün derecelere yükseldi. Babasının vefâtından sonra, onun halîfesi oldu. Babasının makamında, talebeleri yetiştirmekle vakitlerini geçirdi. Herkese karşı şefkatli ve merhametli idi. İstisnasız bütün insanlara karşı iyilik … Devamını oku

ABDÜLMUTTALİB BİN FADL

Hanefî mezhebi fıkıh âlimi. İsmi, Abdülmuttalib bin Fadl bin Abdülmuttalib İbni el-Hüseyn bin Abdurrahmân bin Abdülmelik bin Sâlih’dir. El-Hâşimî el-Kureşî lakablarını alan bu âlim, bir rivâyete göre Haleb’de diğer rivâyete göre Belh’de, 539 (m. 1144) yılında doğdu. Birçok âlimden okuyan ve değerli eserler kaleme alan Abdülmuttalib bin Fadl, Haleb’de 616 (m. 1219) yılında vefât etti. … Devamını oku

AHMED BİN İSMÂİL-İ KAZVÎNÎ

Evliyânın büyüklerinden. İsmi, Ahmed bin İsmâil bin Yûsuf et-Tâlkânî el-Kazvînî olup, künyesi, Ebü’l-Hayr ve Ebü’l-Hüseyn’dir. Lakabı Radıyyüddîn’dir. 512 (m. 1118)’de, başka bir rivâyette 511 senesinde Kazvin’de doğdu. 590 (m. 1194)’de, başka bir rivâyette 589 da Muharrem ayının 19. Cum’a günü vefât etti. Şafiî mezhebi âlimlerinin büyüklerindendir. Hadîs, fıkıh, kırâat ve diğer ilimlerde derin bir ilme … Devamını oku

ABDÜLKÂDİR HARRÂNÎ

Hadîs ve Hanbelî mezhebi fıkıh âlimi. Künyesi Ebü’l-Ferec olup ismi, Abdülkâdir bin Abdülkâdir bin Abdülmün’im bin Muhammed bin Selâmettir. 564 (m. 1169) yılında Urfa yakınlarında Harran’da doğdu. Doğum yerinden dolayı Harrânî nisbet edildi. Allahü teâlânın dînine yaptığı hizmetlerden dolayı Nâsıhuddîn lakabı verildi. 634 (m. 1236) yılında Harran’da vefât etti. Ebü’l-Ferec Harrânî, ilk tahsiline kendi memleketi … Devamını oku

AHMED BİN EBÜ’L-HAYR

Evliyânın büyüklerinden. Künyesi Ebü’l-Abbâs olup ismi, Ahmed bin Ebü’l-Hayr es-Sayyâd’dır. Kerâmet sahibi olan Ebü’l-Abbâs hazretleri, tasavvuf yolunun edebini Fakîh İbrâhim el-Feşelî’den öğrendi. Talebelerinden Şeyh İbrâhim bin Beşşâr, Ebü’l-Abbâs Ahmed bin Ebü’l-Hayr hazretlerinin kerâmetlerini anlatan müstakil bir eser yazmıştır. Ebü’l-Abbâs hazretleri, 579 (m. 1183) senesinde Zebîd şehrinde vefât etti ve oraya defnedildi. Kabrini ziyâret edenler istifâde … Devamını oku

ABDÜLKÂDİR BİN ABDULLAH ER-RÜHÂVÎ

Hanbelî mezhebi fıkıh ve hadîs âlimlerinin büyüklerinden. İsmi, Abdülkâdir bin Abdullah- bin Abdullah er-Rühâvî el-Fehmî el-Harrânî olup, künyesi Ebû Muhammed’dir. İsmi, Abdülkâhir bin Abdülkâdir bin Abdullah bin Abdurrahmân olarak da bildirilmiştir. 536 (m. 1142) senesi Cemâzil-âhır ayında Rühâ (Şimdiki Urfa) şehrinde doğdu. Musul’da yetişti ve orada Dâr-ül-hadîs-il-Muzafferiyye’de hocalık etti. 612 (m. 1215) senesi Cemâzil-evvel ayının … Devamını oku

AHMED BİN EBÎ GÂLİB BAĞDÂDÎ

Hanbelî fıkıh âlimlerinden, âbid (çok ibâdet eden) bir zât. İsmi, İbn-i Tullâye Ahmed bin Ebî Gâlib bin Ahmed el-Bağdâdî el-Hanbelî’dir. Künyesi, Ebü’l-Abbâs olup, 460 (m. 1068)’de doğdu. Abdülazîz el-Enmâtî ve başka âlimlerden ilim öğrendi. Çok ibâdet ederdi. Yetmiş sene, Cum’a hâriç diğer günler evinden dışarı çıkmadı. Zarurî ihtiyâçları kadar dünyalık işlerle meşgûl olurdu. Gece-gündüz, bıkmadan … Devamını oku

ABDÜLHAMÎD BİN ÎSÂ EL-HÜSREVŞÂHÎ

Kelâm âlimlerinin meşhûrlarından. İsmi, Abdülhamîd bin Îsâ bin Ammûye bin Yûnus bin Halîl bin Abdullah bin Yûnus el-Hüsrevşâhî’dir. Hüsrevşâh, İran’da Tebrîz’e bağlı bir köydür. 580 (m. 1184) senesinde Hüsrevşâh’ta doğdu. Künyesi Ebû Muhammed, lakabı da Şemsüddîn’dir. Kelâm, fıkıh ve usûl ilimlerinde büyük bir âlim olup, aynı zamanda muhakkik (araştırıcı) idi. Aklî ilimlerde de yüksek bir … Devamını oku

AHMED BİN BAHTİYÂR EL-VÂSITÎ

Fıkıh âlimi. Lügat, nahiv, edebiyat ve târih ilimlerinde de söz sahibi idi. İsmi, Ahmed bin Bahtiyâr bin Ali bin Muhammed olup, künyesi Ebü’l-Abbâs’dır. Aslen Vâsıtlı olup, 476 (m. 1083)’de doğdu. Fıkıh ilminde çok çalışıp, faziletli bir âlim oldu. Bağdad’a gidip, orada hadîs-i şerîf öğrenmekle meşgûl oldu. Öğrendiği ilimler ile ilgili eserler yazan Ahmed bin Bahtiyar, … Devamını oku

ABDÜLHAMÎD BİN EBİ’L-BEREKÂT TRABLÛSÎ

Mâlikî mezhebi fıkıh âlimlerinden. Künyesi Ebû Muhammed es-Sadafî olup, 606 (m. 1210) senesinde Trablus’ta doğdu. 684 (m. 1285)’te Tunus’da vefât etti. Fıkıh ilmini İbn-i Sâbûnî’den öğrendi, iki defa doğuya gitti. İskenderiyye’de Abdülkerîm bin Atâullah el-Cezâmî es-Sûfî’den, Şeyh-ül-Kurrâ Abdülhamîd Safrâvî’den, Kâdı Cemâleddîn bin Ebî Abdullah’dan, Kâhire’de İzzeddîn bin Abdüsselâm ve diğer âlimlerden ilim aldı. Sonra hacca … Devamını oku

AHMED BİN ALİ EL-BEYHEKÎ

Nişâbûr’da yetişen tefsîr âlimlerinden. İsmi, Ahmed bin Ali bin Ebî Ca’fer Muhammed bin Sâlih el-Beyhekî’dir. “Ebû Ca’ferî” veya “Bû Ca’ferek” künyesi ile meşhûr oldu. 470 (m. 1077) senesi civarında doğmuş ve Nişâbûr’a yerleşmiştir. 544 (m. 1150) senesinde Ramazan ayı sonunda vefât etti. Nahiv, lügat, kırâat ve tefsîr ilimlerinde büyük bir âlim olan Ahmed el-Beyhekî, Ahmed … Devamını oku