KETTÂNÎ (Muhammed bin Ahmed bin Ahmed)

Büyük âlimlerden. Pek çok faziletleri üzerinde toplamış bir zât idi. İnsanların doğru yola gelmesi ve ebedi saadete kavuşmaları için çırpınırdı. Hasta kalblere şifâ olan sözlerini dinlemek için, uzak yerlerden sohbetine gelirlerdi. Allahü teâlâyı, Resûlullahı ( aleyhisselâm ) ve Allahü teâlânın, sevdiklerini sevmeyi anlatan, “Menâzil-ül-muhabbet” isimli eseri kıymetlidir, imânın temeli, “Allahü teâlânın dostlarına dost olmak, düşmanlarına … Devamını oku

İBN-İ LEBBÂD

Şâfiî mezhebi fıkıh, kelâm ve hadîs âlimi. Künyesi Ebû Muhammed olup ismi Abdüllatîf bin Yûsuf bin el-Mûsulî el-Bağdâdî’dir. Lakabı Muvaffakuddîn ve Tâcüddîn’dir. İbn-i Lebbâd diye meşhûr oldu. İbn-i Lebbâd, 555 (m. 1160) senesinde Bağdad’da doğdu. 628 (m. 1231) senesinde yine Bağdad’da vefât etti. İbn-i Lebbâd, ilim öğrenmek için gittiği Haleb’de bir süre ikâmet ettikten sonra, … Devamını oku

KERDERÎ

Hanefî mezhebi fıkıh âlimlerinin büyüklerinden. İsmi, Abdülgafûr bin Lokman bin Muhammed el-Kerderî el-Harezmî’ olup, künyesi Ebü’l-Mefâhir’dir. İsminin Abdülgaffâr olduğu da bildirilmiştir. Lakabı Şeref-ül-Kudât, Tâcüddîn ve Şems-ül-eimme’dir. Harezm köylerinden Kerder’e mensûb olduğundan Kerderî ve Harezmî denilmiştir. 562 (m. 1167) senesinde Haleb’de vefât etti. Ebü’l-Fadl Abdurrahmân bin Muhammed el-Kirmânî’den fıkıh ilmini öğrendi. Nûreddîn Mahmûd bin Zengî zamanında … Devamını oku

İBN-İ KURTUBÎ (Abdullah bin Hasen)

Hadîs, kırâat ve lügat âlimi, şâir, hatîb. Künyesi, Ebû Muhammed ve Ebû Bekr olup ismi, Abdullah bin Hasen bin Ahmed bin Yahyâ bin Ubeydullah’tır. 556 (m. 1161) yılında, Endülüs’ün güneyinde bir liman şehri olan Mâlaka’da doğdu. Mâlakî, Ensârî ve Kurtubî nisbet edildi 611 (m. 1214) yılında Mâlaka’da vefât etti. Küçük yaşta babası Ebû Ali Hasen … Devamını oku

KERÂBÎSÎ (Es’ad bin Muhammed en-Nişâbûrî)

Hanefî fıkıh âlimlerinden. İsmi, Es’ad bin Muhammed bin Hüseyn el-Kerâbîsî en-Nişâbûrî’dir. Künyesi Ebü’l-Muzaffer olup, lakabı Cemâlüddîn veya Cemâl-ül-İslâm idi. “Kerâbîsî” nisbetiyle meşhûr oldu. “Nişâbûrî” nisbetiyle de anıldı. Nişâbûr, Horasan bölgesinde büyük bir şehirdir. Kerâbîs, Farsça bir kelime olup “Kirbâs” kelimesinin çoğuludur. Onun lügat ma’nâsı, kalın veya sert elbise demek olup, Arabcada pamuk ma’nâsına kullanılır. “Kerâbîsî” … Devamını oku

İBN-İ KUDÂME MUVAFFAKUDDÎN MAKDİSÎ

Hanbelî mezhebi fıkıh âlimlerinin büyüklerinden. İsmi, Abdullah bin Ahmed bin Muhammed bin Kudâme bin Mikdâm bin Nasr bin Abdullah’dır. Künyesi, Ebû Muhammed olup, lakabı Muvaffakuddîn’dir. 541 (m. 1146) senesinde, Şa’bân ayında, Nablus taraflarında Cemâil denilen yerde doğup, 620 (m. 1233) senesinde Dımeşk’de vefât etti. Şeyh Ebû Ömer’in kardeşidir. Küçük yaştan i’tibâren zamanın en güzide âlimlerinin … Devamını oku

KAZVÎNÎ (Ahmed bin İsmâil)

Evliyânın büyüklerinden. İsmi, Ahmed bin İsmâil bin Yûsuf et-Tâlkânî el-Kazvînî olup, künyesi, Ebü’l-Hayr ve Ebü’l-Hüseyn’dir. Lakabı Radıyyüddîn’dir. 512 (m. 1118)’de, başka bir rivâyette 511 senesinde Kazvin’de doğdu. 590 (m. 1194)’de, başka bir rivâyette 589 da Muharrem ayının 19. Cum’a günü vefât etti. Şafiî mezhebi âlimlerinin büyüklerindendir. Hadîs, fıkıh, kırâat ve diğer ilimlerde derin bir ilme … Devamını oku

İBN-İ KUDÂME (Ahmed bin Îsâ)

Hadîs ve Hanbelî mezhebi fıkıh âlimi. Künyesi, Ebü’l-Abbâs olup ismi, Ahmed bin Îsâ bin Abdullah bin Ahmed Muhammed bin Kudâme’dir. Şeyhülislâm Muvaffaküddîn İbni Kudâme’nin torunudur. 605 (m. 1208) yılında Şam yakınındaki Kâsiyûn’da doğdu. Makdisî ve Sâlihî nisbet edildi. İslâmiyete hizmetlerindeki gayretinden dolayı Seyfüddîn lakabı verildi. Babasının lakabı ile birlikte söylendiğinden, Seyfüddîn İbni Mecdüddîn denilirdi. Otuzsekiz … Devamını oku

KÂŞÂNÎ (Ebû Bekr bin Mes’ûd)

Hanefî âlimlerinden. İsmi, Ebû Bekr bin Mes’ûd bin Ahmed Alâüddîn-i Şâşî’dir. “Alâüddîn” ve “Melîk-ül-ulemâ” lakabları ve “Kâşânî” nisbetiyle meşhûr oldu. Kâşân, Türkistan’da Seyhun nehrinin kuzeyindeki Fergana bölgesinde bulunan Şâş’ın arkasında, sağlam bir kalenin de bulunduğu büyük ve güzel bir beldedir. Çeşitli harbler, bu şehri harabeye çevirmiştir. Alâüddîn-i Kâşânî, bu beldede doğup yetiştiği için oraya nisbetle … Devamını oku

İBN-İ KUDÂME (Abdürrahmân bin Muhammed)

Hanbelî mezhebi fıkıh, usûl ve hadîs âlimlerinden. Ebû Muhammed, Ebü’l-Ferec, İbn-i Şeyh Ebû Ömer künyeleri vardır. Lakabı Şemsüddîn’dir. 597 (m. 1200) senesi Muharrem ayında, Dımeşk’da Kâsiyûn eteklerinde doğup, Rebî’ul-âhır ayının sonunda yine Dımeşk’da 682 (m. 1283)’de vefât etti. Kâsiyûn eteklerinde bir yere defnedildi. İbn-i Kudâme ( radıyallahü anh ), babasından ve amcası büyük âlim Muvaffaküddîn’den … Devamını oku

KÂSIM BİN ALİ (Ebû Muhammed İbni Asâkir)

Şafiî fıkıh ve hadîs âlimlerinden. İsmi, Kâsım bin Ali bin Hasen bin Hibetullah ed-Dımeşkî’dir. Künyesi Ebû Muhammed olup, Şam’da yetişen meşhûr hadîs âlimlerinden İbn-i Asâkir’in oğludur. Lakabı “Behâüddîn”dir. 527 (m. 1133) senesi Cemâzil-evvel ayında Şam’da doğdu. Kâsım bin Ali; Şam’da Ebü’l-Hüseyn es-Sülemî, Nasrullah el-Masîsî, Kâdı Ebü’l-Meâlî Muhammed bin Yahyâ el-Kureşî, amcası, dedeleri Kâdı Zekî Yahyâ … Devamını oku

İBN-İ KAVVÂM

Evliyânın büyüklerinden ve Şafiî mezhebi fıkıh âlimi. İsmi, Ebû Bekr bin Kavvâm bin Ali bin Kavvâm bin Mensûr bin el-Hilâlî el-Bâlisî’dir. 584 (m. 1188) senesinde Meşhed-i Sıffin’da doğdu. Limni şehrine giderek orada ilim öğrendi. İbn-i Kavvâm ismiyle meşhûr oldu. İbn-i Kavvâm, âlim, zâhid, güzel ahlâklı, edebli, vera’, takvâ, tevâzu ve haya sahibi bir zât idi. … Devamını oku