OSMAN BİN ABDÜLKERÎM ET-TİZMENTÎ

Mısır’da yetişen fıkıh âlimlerinden, müderris ve kadı. İsmi, Osman bin Abdülkerîm bin Ahmed bin Halîfe es-Sinhâcî et-Tezmentî olup, künyesi Ebû Amr’dır. Lakabı Sedîdüddîn’dir. Aslen, Cezayir’de bulunan meşhûr Sınhâce kabilesinden olup, 605 (m. 1208) senesinde Mısır’da Nil nehri kenarında bulunan köylerden Tizment’te doğdu. 674 (m. 1276) senesi Zilka’de ayında, Mısır’da Kâhire’de vefât etti. Tizment’te doğup yetişen … Devamını oku

SEM’ÂNÎ (Abdülkerîm bin Muhammed Temîmî)

Merv şehrinde yetişen tefsîr, hadîs ve târih âlimlerinden. Şafiî mezhebinde meşhûr fıkıh ve hadîs âlimidir. İsmi, Abdülkerîm bin Muhammed bin Mensûr bin Muhammed bin Abdülcebbâr es-Sem’ânî’dir. Künyesi Ebû Sa’d olup, “Tâc-ül-İslâm” Mu’înüddîn” ve “Kıvâmüddîn” lakabları ile tanınırdı. Sem’ân kabilesinin reîsi idi. Babası ve dedeleri de âlim ve reîs idiler. 506 (m. 1113) senesi Şa’bân ayında, … Devamını oku

NÛREDDÎN ABDELİYYÂNÎ (Abdürrahmân bin Ömer Basrî)

Fakîh ve müfessirlerden. İsmi, Abdürrahmân bin Ömer bin Ebû Kâsım bin Ali bin Osman el-Basrî olup, künyesi Ebû Tâlib, lakabı Nûreddîn’dir. Basra taraflarında bulunan “Abdeliyyâ” köyünde doğduğu için, buraya nisbetle Abdeliyyânî denir. 624 (m. 1227) senesinde doğup, 684 (m. 1285) târihinde Fıtr Bayramı (Ramazan Bayramı) gecesi olan Cumartesi gecesi vefât etti. Ahmed bin Hanbel’in ( … Devamını oku

SELMÂN BİN NÂSIR EN-NİŞÂBÛRÎ

Şafiî mezhebinde olup; tefsîr, kelâm ve fıkıh âlimi idi. İsmi, Selmân bin Nasır bin İmrân bin Muhammed bin İsmâil bin İshâk bin Yezîd bin Ziyâd bin Meymûn bin Mihrân en-Nişâbûrî’dir. Künyesi Ebü’l-Kâsım olup, doğum târihi hakkında kaynak eserlerde bir bilgi yoktur. Büyük âlim İmâm-ül-Haremeyn’in talebesidir. Tefsîr, kelâm, fıkıh ve tasavvuf ilimlerinde asrının âlimleri arasında yüksek … Devamını oku

NİZÂMÜDDÎN EBÜ’L-MÜEYYED

Hindistan evliyâsının büyüklerinden. Kuzey Hindistan Türk sultanlarından Şemseddîn İltutmuş (vefâtı 633 / m. 1236) zamanında çok meşhûr oldu. Hâce Kutbüddîn Bahtiyar Kâkî ( radıyallahü anh ) ile aynı asırda yaşadı. Nizâmüddîn Evliyâ, çocukluğunda onun sohbetine kavuştu. Nizâmüddîn Ebü’l-Müeyyed’in dedesi, Şems-ül-ârifîn diye meşhûrdu. Kabri Gülşehri’nde olan Cemâl Gülevî, bu mübârek zâtın evlâdındandır. Hicrî yedinci asrın ilk … Devamını oku

SELÂHADDÎN-İ EYYÛBÎ

Fıkıh âlimi ve Eyyûbîler devletinin kurucusu. İsmi, Yûsuf Selâhaddîn bin Eyyûb bin Şadî’dir. Künyesi, Melik Nasır Ebû Muzaffer’dir. 532 (m. 1137)’de Suriye’nin kuzey taraflarındaki Tikrit’te doğdu. Babası Necmeddîn Eyyûb, Azerbaycan’da Erivan’ın Devin kasabasındaki Hazbânî kabilesine mensûp idi. O sırada Büyük Selçuklu Sultânı Mes’ûd Şah’ın, Haleb ve Musul bölgesi Atâbeki Nûreddîn bin Zengî idi. Necmeddîn Eyyûb, … Devamını oku

NEVEVÎ

Şafiî âlimlerinin büyüklerinden. İsmi Yahyâ bin Şeref, lakabı Muhyiddîn, künyesi Ebû Zekeriyyâ’dır. 631 (m. 1233)’de, Muharrem ayında, Şam’ın güneyindeki Neva kasabasında doğdu. Doğduğu yere nisbetle “Nevevî” denmiştir. 676 (m. 1277) yılının Receb ayında vefât etti. Babası anlattı: “Oğlum yedi yaşına basmıştı. Ramazân-ı şerîfin yirmiyedinci gecesi yatağında uyuyordu. Biz bu geceyi ihyâ etmek için Kur’ân-ı kerîm … Devamını oku

SAFFÂR (İbrâhim bin İsmâil)

Kelâm ve Hanefî mezhebi fıkıh âlimi. Künyesi Ebû İshâk olup ismi, İbrâhim bin İsmâil bin Ahmed bin İshâk bin Şis bin Hakem’dir. 460 (m. 1067) yılında Buhârâ’da doğdu. Doğum yerine nisbetle Buhârî denildi. Dedeleri bakır eşya sattığı için de Saffâr, dîn-i İslâma yaptığı hizmetlerden dolayı Rükn-ül-İslâm, dünyâya değer vermediği için de İmâm-ı zâhid lakabları verildi. … Devamını oku

NECMEDDÎN-İ RÂZÎ

Necmeddîn-i Kübrâ hazretlerinin yetiştirdiği evliyânın büyüklerinden ve meşhûr şâirlerden. Necmeddîn-i Râzî hazretleri, Cengiz istilâsının meydana çıkacağı sırada, bu fitne henüz başlamadan, hocası Necmeddîn-i Kübrâ hazretlerinin işâreti ile Anadolu tarafına seyahat ederek Konya’ya geldi. Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî ve Sadreddîn-i Konevî ile görüştü. 654 (m. 1256) senesinde Bağdad’da vefât etti. Cüneyd-i Bağdadî hazretlerinin yakınındaki bir yere defnolundu. … Devamını oku

SADR-ÜŞ-ŞEHÎD ÖMER

Hanefî mezhebi fıkıh âlimi. Künyesi Ebû Muhammed olup ismi, Ömer bin Abdülazîz bin Mâze’dir. Lakabı Hüsâmeddîn’dir. Aslen Buhârâlı olan Sadr-üş-Şehîd, 483 (m. 1090) yılında doğdu. Büyük fıkıh âlimi olan Hüsâmeddîn Ömer, bir kâfir tarafından, Semerkand’da Katvân vak’asından sonra, 536 (m. 1141) senesinde şehîd edildi. Nâşı Buhârâ’ya nakl edildi. Hüsâmeddîn Ömer, başta babası Bürhâneddîn hazretleri olmak … Devamını oku

NECMEDDÎN-İ KÜBRÂ

Fıkıh, tefsîr, hadîs âlimlerinden ve evliyânın büyüklerinden. Tasavvufda Kübreviyye (Zehebiyye) diye bilinen yolun mürşididir (rehberidir). İsmi, Ahmed bin Ömer bin Muhammed bin Abdullah el-Hayvekî olup, künyesi Ebü’l-Cennâb’dır. Bu künye kendisine, rü’yâda Peygamber efendimiz tarafından verilmiştir. Lakabları; Necmeddîn, Şeyh-ül-İmâm, Zâhid-ül-kebîr ve Şeyh-i Harezm’dir. Necmeddîn-i Kübrâ diye meşhûr oldu. Yaptığı bütün münâzaralarda galip geldiği için, kendisine et-Tâmmet-ül-kübrâ … Devamını oku

SADAKA BİN HÜSEYN BAĞDÂDÎ

Fıkıh, hadîs, kelâm, târih ve edebiyat âlimlerinden. Künyesi Ebü’l-Ferec’dir. 477 (m. 1084) senesinde doğdu. 573 (m. 1177) senesinde Bağdad’da vefât etti. Bâb-ı Harb denilen yerde defn edildi. Ebû Se’âdât el-Mütevekkilî, Ebü’l-Vefâ bin Akîl, Ebü’l-Hasen Zâgûnî, Ebû Ali Mübârek ve diğer hadîs âlimlerinden hadîs-i şerîf işitmiştir. Fıkıh ilmini ise; İbn-i Akîl ve İbn-i Zâgûnî’den öğrendi. Fıkıh … Devamını oku

NECÎBÜDDÎN-İ ŞÎRÂZÎ (Ali bin Bergaş)

Şihâbüddîn-i Sühreverdî hazretlerinin yetiştirdiği evliyânın büyüklerinden, halîfelerinin en ileri geleni. İsmi, Ali bin Bergaş eş-Şîrâzî’dir. Babası, i’tibârlı ve zengin bir tüccâr olup, Şam’dan Şîrâz’a giderek, orada evlenip yerleşmiş idi. Bu zât, bir gece rü’yâsında Hazreti Ali’yi gördü. Birlikte yemek yediler. İmâm-ı Ali ona; “Hak teâlâ sana necîb ve sâlih bir evlâd ihsân buyuracaktır. İsmini Ali … Devamını oku