Abdüllatif Uyan

Tâbiîn’inden Hasan-ı Basrî hazretleri, Basra’da yaşadı, kabr-i şerîfi de buradadır.   Bu zât Kâbe-i şerîfi ziyâret ederken birinin, sırtında bir zembille tavaf ettiğini gördü.   Garibine gitti.   Ona yaklaşıp;   “Arkadaş, arkandaki yükü yere bırakıp da öyle tavaf etsen daha iyi olmaz mı?” buyurdu.   O kimse dönüp;   “Bu, yük değil” dedi.   “Ya nedir?”   … Devamını oku

Tâbiîn’in büyüklerinden olan Hasan-ı Basrî hazretlerine, bir gün birkaç talebesi gelip;   “Efendim, şeytan bize, ‘elinize geçen dünyâlıkları sıkı tutun, ileride lâzım olacak’ diyor” dediler.   Şikâyet ettiler.   Hocaları onlara;   “Şeytan da sizden şikâyet ediyor” buyurdu.   Gençler şaşırdılar.   Ve merakla sordular:   “Ne diyor hocam?”   “Şeytan bana, ‘Hak teâlâ, dünyâyı bana verdi, kanaati de onlara verdi. … Devamını oku

Tâbiîn’in büyüklerinden olan Hasan-ı Basrî hazretlerinin yanına bir müslüman geldi bir gün.   Ve bu büyük zâta;   “Efendim, kızımı isteyen çok kimse var, hangisine vereceğimi şaşırıp kaldım” dedi.   Ona cevâben;   “Kızını, Allah’tan korkana ver. Eğer kızını severse, zâten iyi davranır, mutlu olurlar. Sevmezse de üzmez onu. Çünkü Allah’tan korkan, kimseye zulmetmez!” buyurdu.   ● ● ● … Devamını oku

Tâbiîn’in büyüklerinden olan Hasan-ı Basrî hazretlerine, halîfe Ömer bin Abdülazîz hazretleri mektup yazdı.   Nasîhat istedi.   O da cevâp yazıp;   “Yâ Ömer! Bir gün sen de öleceksin. Zulme, haksızlığa hiç fırsat verme. Zîra senin asıl vazîfen budur”  buyurdu.   Ve devam edip;   “Kendi evlâdına nasıl davranıyorsan, milletine de öyle davran. Sen, Allah’ın emrine itâat et … Devamını oku

Tâbiîn’in büyüklerinden olan Hasan-ı Basrî hazretleri, büyük bir âlimdir.   Ve velilerdendir.   Bir kişi anlatıyor:   “Biz bir grup Müslüman, Hasan-ı Basrî hazretleriyle hacca gidiyorduk.   Çölde ilerlerken   şiddetli susadık!   Ama “su” yoktu o yerlerde.   Sonra bir kuyuya rastladık.   İçinde “su” vardı.   Ama çıkaramıyorduk.   Zira kova ve ip lazımdı.   … Devamını oku

Tâbiîn’in en büyüklerinden olan Hasan-ı Basrî hazretleri, bir gün bir dostunun cenazesine gitmişti. Kabir başında ağlayıp çok gözyaşı döktü!   Sonra başını kaldırıp;   “Ey Müslümanlar! Sonunda hepimizin gideceği yer, işte şu mezar. Dünya konaklarının sonu olan bu kabir, âhiret menzillerinin ilkidir” buyurdu.   Ve ekledi:   “Bir Müslüman, madem bir gün şu mezara girecekse, nasıl günah işleyebilir?” … Devamını oku

Tâbiîn’in büyüklerinden olan Hasan-ı Basrî hazretleri, nasihat isteyen bir gence;   “Ahirete hazırlık yap evlâdım! Ecel, herkesi bir gün yakalar. Günahtan çok sakın ki, günahın karşılığı, o gün ateş olur!” buyurdu.   Ve sordu ona:   “Bir yılanı ateşte görsen ne yaparsın oğlum?”   “Hemen kurtarırım efendim.”   “Öyleyse sen kendini de ateşe atma evladım! Zira cehennem, insanlar … Devamını oku

Tâbiîn’in büyüklerinden olan Hasan-ı Basrî hazretlerinden, sevdiği bir genç nasîhat istedi.   Ona sevgiyle bakıp;   “Evlâdım! Sen Rabbinin emrini azîz tut ki, Allah da seni azîz tutsun. Bil ki, önünde çok korkunç tehlikeler var!” buyurdu.   Delikanlı merak etti:   “Ne tehlikesi efendim?”   “Ölüm, kabir ve mahşer, sonra mîzan, sırat ve cehennem. Bu tehlikeli geçitlerden geçeceksin. … Devamını oku

Behlül Dânâ hazretleri meczub bir Hak âşığıdır. Bağdat’ta yaşadı, kabr-i şerîfi de Bağdat’tadır.   Bir gün halîfe Hârun Reşid, Behlül Dânâ hazretlerine “Bana nasîhat eder misin” dedi.   O da cevâben;   “Allah’tan kork ve Onun Resûlü olan Muhammed aleyhisselâmın sünnetine tâbi ol” dedi.   Hârun Reşid;   “Çok güzel söyledin, şu hediyemi kabul et” deyip bir … Devamını oku

Behlül Dânâ hazretleri meczub bir Hak âşığıdır. Bir gün bâzı kişilere;   “Birinin çok nâdide inci mücevherleri olsa, bunları koyacak bir yer bulamaz. Üstelik hırsız çalmasın diye de türlü çâreler arar, hattâ bu yüzden uykusu kaçar, değil mi?” diye sordu.   Dinleyenler;   “Evet” dediler.   Behlül, onlara; “İşte îmânımız da böyle çok kıymetlidir, onu korumak için tir … Devamını oku

Halîfe Hârun Reşid hac yoluna çıktı bir sene. Dönüşte debdebe ve ihtişamla Bağdat’a giriyordu ki, Hazret-i Behlül önüne çıktı birden.   “Ey Hârun!” diye seslendi.   Halîfe, yüzündeki perdeyi kaldırıp “Buyur ey Behlül, bir arzun mu var?” diye sordu.   Hazret-i Behlül;   “Ey Hârun! Allah’ın Habîbi Beytullah’tan dönerken senin gibi yapmazdı” dedi.   Halîfe sordu:   … Devamını oku

Bir zaman Bağdat’ta müthiş pahalılık olmuş ve bu musîbete halkın tahammülü kalmamıştı ki, Behlül Dânâ hazretlerine gidip;   “Ey Behlül! Duâ et de, şu musîbet kalksın” dediler.   O ise cevâben;   “Vallâhi ben bu işe karışmam!” buyurdu.   “Neden?” dediler.   “Demek ki, biz buna lâyıkmışız. Zîra biz, Rabbimizin emrettiği gibi yaşasaydık, bir buğday tânesi bir dînar … Devamını oku

Behlül Dânâ hazretleri meczub bir Hak âşığıdır. Hâl ehli bir velîydi. Çocuklar, taş attılar bir gün kendisine.   Bir taş vücûduna isâbet etti.   Ve kanattı orasını.   Yine de kızmayıp;   “Ey çocuklar! Attığınız taşlar vücûdumu kanattı. Ama bu da Allah’tandır. Bir günah işlemişim ki, bu iş geldi başıma” dedi.   Çocuklar mahcup oldu!   Özür … Devamını oku