Bir gün Cüneyd-i Bağdâdî hazretlerinin huzûruna bir genç geldi ve “Efendim, gözlerimi yabancı kadınlara bakmaktan menedemiyorum. Bu hususta tavsiyeniz nedir bana?” dedi.
Büyük velî ona;
“Kolay” buyurdu.
Delikanlı sevindi;
“Amân hocam o nedir?”
Buyurdu ki:
“Sen o kadına baktığın anda Allahü teâlânın da sana baktığını düşün. Hattâ senin o kadını görmenden daha çok, Rabbin seni görüyor, bunu hâtırından çıkarma!”
Böyle dedi.
Ve ilâve etti:
“Sen Allah’ı görmesen de Allah seni görüyor evlâdım. O görürken günah işlenir mi?”
O, bu sözü işitti.
Kalbine tesir etti.
Tövbe edip bir daha da bakmadı harama. Zîra haramlar “çirkin” geliyordu artık kendisine.
Büyüklerimiz;
“Evliyânın sözünde Rabbânî tesir vardır” buyurmuşlar.
● ● ●
Bir gün de “Müslümanlık kısaca nedir efendim?” diye sordular bu zâta.
Cevâben;
“Allahü teâlânın emir ve yasaklarına saygılı olmak ve Onun mahlûklarına acımaktır” buyurdu.
● ● ●
Sordular yine:
“Müminin şiârı nedir efendim?”
Cevâben;
“Güleryüz, tatlı dildir. Münâfıklar, çatık kaşlı ve asık suratlı olurlar” buyurdu.