Mekke’de yaşıyan Ebû Bekr-i Kettânî hazretleri bir gün sevdikleriyle sohbet ediyordu ki, biri sordu:
“Efendim takvâ nedir?”
“Allah korkusuyla günah işlememektir!” buyurdu.
Ve şunu anlattı ona:
Büyüklerden biri, rüyâsında bir “genç” gördü. Fevkalâde güzel, ‘nûr’lu ve yakışıklıydı. Sordu ki:
“Sen kimsin?”
“Takvâ’yım.”
“Nerede bulunursun?”
“Allah’tan korkanların kalplerinde.”
“Peki, yüzün neden çok parlak?”
“Allah korkusuyla ağlayanların gözyaşlarını yüzüme sürerim, o sebeple” diye cevap verdi.
● ● ●
Bir gün de bir genç gelip “Efendim, hiç huzûrum yok, ne yapayım?” diye dert yandı bu zâta.
Ona cevâben;
“Öyleyse İslâmiyeti öğren ve tatbîk et. İslâma uyan, dünyâda da huzurlu olur, âhirette de” buyurdu.
● ● ●
Biri de; “Efendim, ben şehit olmak istiyorum. Acabâ nasip olur mu?” dedi.
Ona da cevâben;
“Üzülme. Namazını kılan ve altmış yaşını geçen Müslüman, şehit olarak ölür” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de “Cehenneme girmemenin yolu nedir?” dediler.
Cevâbında;
“Doğru îmân ve îtikat sâhibi olmaktır. Zîra îtikadı bozuk olan bir kimse, dînimizin bütün emirlerini yapsa da, tövbesiz öldüyse, Cehenneme girmeme ihtimâli yoktur” buyurdu.
Abdüllatif Uyan