Hadîs, fıkıh ve tefsîr âlimi. İsmi, Ali bin Muhammed bin Ali er-Râmûşî el-Buhârî ed-Darîrdir. Doğum târihi bilinmiyen Ali bin Muhammed aslen Buhârâlıdır. Kendisine “Necm-ül-ulemâ” ve “Hamîdüddîn” lakabları verilmiştir. Zamanının tanınmış âlimlerinden ilim öğrenen Ali bin Muhammed, hadîs ilminde hafız (yüzbin hadîs-i şerîfi ezbere bilen) idi. Ali er-Râmûşî, 666 (m. 1268) senesinde vefât etti.
Ali bin Muhammed, Şems-ül-eimme Muhammed bin Abdüssettar el-Kerderî’den fıkıh ilmini, Cemâleddîn Ubeydullah el-Mahbûbî’den, hadîs-i şerîf dinleyip rivâyette bulundu. Ayrıca Ali bin Muhammed Ebü’l-Muhammed, Mahmûd bin Ahmed es-Sa’îdî ve birçok âlimden ilim öğrenip hadîs-i şerîf rivâyet etti.
El-Kureşî onun hakkında: “Yeryüzü, Ali bin Muhammed’in celâlinden ses çıkarırdı. Mâverâünnehr’de, ilim onunla son buldu.” demektedir.
Et-Temîmî ise onun için; “Ali bin Muhammed, âlim, kâmil ve ilmiyle amel eden bir zât idi” demektedir.
Birçok eserler yazan Ali bin Muhammed’in bilinen eserleri şunlardır: 1. El-Fevâid (Hâşiyet-ül-hidâye). 2. Şerh-ül-manzûme en-Nesefîye, 3. Şerh-ül-hâfi. 4. Şerh-ül-Câmi-ül-kebîr.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Cevâhir-ül-mudiyye varak: 102 a-b
2) Tabakât-üs-seniyye, varak: 251 a
3) Fevâid-ül-behiyye sh. 125
4) Hediyyet-ül-ârifîn cild-1, sh. 711
5) Keşf-üz-zünûn cild-2, sh. 2033
6) İzâh-ül-meknûn cild-2, sh. 116
7) Mu’cem-ül-müellifîn cild-7, sh. 217
ALİ BİN MUHAMMED ER-RÂMÛŞÎ