Şafii mezhebi fıkıh âlimi. İsmi, Ali bin Hüseyn bin Ali bin Hüseyn bin Muhammed el-Hüseynî el-Mısrî olup, künyesi Ebü’l-Hasen’dir. Lakabı Seyyid Şerefüddîn’dir. İbn-i Kadıasker diye bilinir. 691 (m. 1292) senesinde doğdu. 757 (m. 1356) senesi Cemâzil-âhır ayında Kâhire’de vefât etti. Karâfe kabristanına defnedildi.
Ali el-Ermevî seyyid idi. Ya’nî Peygamber efendimizin ( aleyhisselâm ) soyundan idi. Birçok âlimden ilim öğrendi ve hadîs-i şerif dinledi. Dımeşk’da el-Fahr Ali’den, Beyhekî’nin Sünen-ül-kebîr kitabındaki hadîs-i şerifleri dinledi. Fıkıh, usûl ve nahiv ilminde üstün derecelere kavuşmuştu.
Ali Bin Hüseyn, el-Fahriyye ve et Tayberasiyye’de ders okuttu. Kahire’de nüfus müdürlüğü, belediye teşkilâtı başkanlığı ve hazîne müdürlüğü vazifelerini yürüttü. Birçok kimseler ondan ilim öğrenerek hadîs-i şerîf rivayetinde bulundular.
İbn-i Râfi’ onun hakkında; “Ali el-Ermevî, çok zekî, güzel ahlâklı, merhameti çok, edîb, derin bilgi sahibi bir zât idi” demektedir.
İbn-i Sübkî ise onun hakkında; “Ali bin Hüseyn, fazîlet sahibi, çok medh ve hürmet edilen, edîb idi. Zamanının büyüğü olup, nahiv ve özellikle nesirde dehâ idi” demektedir.
Bedreddîn Nablûsî onun hakkında şöyle demektedir: “Ali el-Ermevî, Ehl-i sünnet mezhebinde ilmiyle âmil bir zât idi. Zilka’de ayının sekizinci gecesi Hızır aleyhisselâmla görüştü.”
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Ed-Dürer-ül-kâmine cild-3, sh. 41
2) Tabakât-üş-Safiiyye cild-10 sh. 137
3) Hüsn-ül-muhâdara cild-1. sh. 396
4) Şezerât-üz-zeheb cild-6. sh. 183
5) Tabakât-ül-usûliyyîn cild-2. sh. 170
ALİ BİN HÜSEYN EL-ERMEVÎ