Evliyânın büyüklerinden. Künyesi Ebû Hasan’dır. 263 (m. 876)’dan önce vefât etmiştir. Bağdâd’da doğup, büyümüş ve orada yetişmiştir. Muhammed bin Ebî Verd’in kardeşi olup, ikisi de zamanlarının meşhûr evliyâsıdır. Cüneyd-i Bağdâdî’nin yakınlarından olup, sohbetinde bulunmuştur. Evliyânın büyüklerinden olan Sırrî-yi Sekâtî’nin, Haris Muhasibî’nin, Bişr-i Hafî’nin ve Ebü’l-Feth el-Hammâl’in sohbetinde bulunmuştur. Böylece tasavvufta yetişip, yükselmiştir.
Buyurdu ki: “Üç şey vardır ki, bunlar bir velî kulda arttıkça, güzel hâlleri artar.
1. Makamı yükseldikçe, tevâzusu artar.
2. Malı çoğaldıkça, cömertliği artar.
3. Ömrü uzadıkça, cihadı, hizmeti artar.”
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Tabakât-üs-sûfiyye sh. 249
2) Târih-i Bağdâd cild-3, sh. 201
3) Tabakât-ül-kübrâ cild-1, sh. 98
AHMED BİN EBÎ VERD