Fıkıh ve hadîs âlimi. Künyesi Ebü’l-Muzaffer olup ismi, Abdurrahîm bin Abdülkerîm bin Muhammed bin Mensûr bin Muhammed bin Abdülcebbâr es-Sem’ânî el-Mervezî’dir. Abdurrahîm es-Sem’ânî, 573 (m. 1177) senesi Zilka’de ayında, Cum’a gecesi doğdu. 617 (m. 1220) senesinde Merv’de vefât etti.
Hadîs ve fıkıh ilminde yüksek mertebeler sahibi Abdurrahîm es-Sem’ânî, Şafiî mezhebinde idi. Mezhebinin fıkıh bilgilerini en ince noktalarına kadar çok iyi bilirdi. Âlimler silsilesi bir aileye mensûp olan Abdurrahîm es-Sem’ânî’nin âlim olan babası, onu büyük bir ihtimâmla büyüttü, ilim öğrenmesine çalıştı. Babası Abdurrahîm es-Sem’ânî ile Mâverâünnehr, Horasan gibi birçok ilim merkezlerini dolaştı. Babası, onun hadîs-i şerîf dinlemesini ve fıkıh ilmini öğrenmesini sağladı. Abdurrahîm es-Sem’ânî çok hadîs-i şerîf rivâyet etti. İlim öğrenmek için çok kimseler dersinde hazır bulundular ve ondan istifâde ettiler. Beldesindeki Şafiî âlimlerinin reîsi idi. Es-Sem’ânî, sülâlesinin son âlimi idi.
Abdurrahîm es-Sem’ânî’nin yazmış olduğu eserler çok olup, “El-Avâlî min mesmûât-il-Ferâvî (iki cild)” ve “Mu’cem-üş-Şüyûh” bunlardandır.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-5, sh. 206
2) Lisân-ül-mîzân cild-4, sh. 6
3) Kefş-üz-zünûn cild-2, sh. 1179
4) Esmâ-ül-müellifîn cild-1, sh. 560
5) Tabakât-üş-Şâfiiyye (Esnevî) cild-2, sh. 62
6) Vefeyât-ül-a’yân cild-3, sh. 212
ABDURRAHÎM ES-SEM’ÂNÎ