Hadîs âlimi. Künyesi Ebû Muhammed olup ismi, Abdullah bin İbrâhim bin Mahmûd bin Refîa el-Cedrî’dir. Lakabı “Diyâüddîn”dir. Abdullah bin İbrâhim, Hanbelî mezhebi fıkıh âlimlerinin büyüklerindendir. Hadîs ve fıkıh ilmi yanında kırâat ve ferâiz ilminde de söz sahibi idi. Abdullah bin İbrâhim, 679 (m. 1280) Cemâzil-âhır ayında Musul’da vefât etti.
Musul’a yerleşen Abdullah bin İbrâhim, orada kırâat ilmini, Ali bin Müflih el-Bağdâdî’den öğrendi. Ayrıca Musul’da birçok âlimle görüştü ve Ebû Abdullah el-Fâsî, es-Sedîd Îsâ bin Ebi’l-Hâzım’dan hadîs-i şerîf dinledi ve rivâyette bulundu. Kendisinden; İbn-i Harûf el-Mûsulî el-Hanbelî kırâat ilmini öğrendi ve Şeyh Mecdüddîn bin Teymiyye hadîs-i şerîf dinledi. Abdullah bin İbrâhim, es-Samed bin Ebi’l-Ceyş’e icâzet (diploma) verdi.
Abdullah bin İbrâhim, Musul’da kırâat âlimlerinin reîsi idi. Kırâat hakkında çok kıymetli eserler yazdı. Yazdığı eserlerden Kasîde-i Lâmiyye adlı eseri meşhûrdur.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-6, sh. 19
2) Şezerât-üz-zeheb cild-5, sh. 363
3) Zeyl-i Tabakât-ı Hanâbile cild-2, sh. 298
ABDULLAH BİN İBRÂHİM EL-CEDRÎ