Allahtan istemeyip, kuldan isteyeni, Allahü teala kullarının eline bırakır. O da duvardan duvara koşar; ama ilerleyemez. Aynı gözlük gibi. Okuyamazsın. Ama Onlara bırakırsan, Onlar sana okurlar, anlatırlar. Efendim, şimdi o büyük zâtlar yok. Ama eserleri, kelamları var. Onlar, o kitapların satırlarının arasındadırlar. Şekillerinin aynı olması şart değildir. Onları düşünmek, ismini söylemek yeterlidir. Mesela, bizim arkadaşların ekserisinin evinde imam-ı Rabbani hazretlerinin ismi yazılı efendim. İsmi olduğu için, hep feyz gelir, buyurdular. Şimdi her yerde Mübareklerin ismi var. İstesek de istemesek de, hep feyz gelir. Çünki baktığın anda Onu hatırlarsın.
Âb-ı Hayat – 4416