Bu kalp, tek odalı bir evdir. Buna iki kişi gidemez. Burada yalnız Allah vardır, başkası yoktur. Çünki hadis-i şerif var. Cenab-ı Peygamber ‘aleyhissalatü vesselam’ buyuruyorlar ki; Bu dünya mel’undur, bu dünyada Allah rızası için olmayan her iş de mel’undur. O halde insan, bir niyet ile bütün dünya kazançlarını, bütün inşaatlarını, ticaretlerini, âhirete çevirebilir. Eğer âhiret niyeti yoksa, Allahü tealanın rızasını düşünmemişse, bütün âhiretliklerin hepsi dünyalık olur. İsterse sabahlara kadar göz yaşı döksün, akşama kadar zikr etsin, on para etmez! Çünki Allahü teala insanın ameline değil, kalbine ve niyetine bakar. Kulum bunu neden yapıyor, niçin, der. İşte Allahü teala bu niçin sorusunu herkese soracaktır. Nefsi için mi, şöhret için mi, etrafın baskısı için mi, taktir, tenkit için mi, orada belli olacaktır. Onun için, eğer insanların yüzü insanlara dönükse, o insanlar, o insan için felaket olarak yeter.
Âb-ı Hayat – 4412