Hakiki müslüman, çok yapması lazım da, günde hiç olmazsa birkaç kere; ben şimdi musalla taşında yatacağım herhalde deyip, ölümü düşünürse, bu, dağdan inen taşa frendir. Yoksa o freni kullanmazsak; o, gittikçe hızlanır, hızlandıkça insanın hırsı artar. Hırsı arttıkça, sürati artar. Sürati arttıkça, hırsı artar. Mübarek Hocamız buyurdular ki; Buna hırs-ı pîrî derler, durduramazsın. Onun için, büyüklerimiz buyurdular ki; İnsanın içindeki bu hırsı dünyaya değil de âhirete çevirirler ve âhiret hırsı başlar. Yani daha çok hizmet edeyim, daha çok ibadet yapayım, daha çok vereyim. O makbûl efendim, buyurdular. Çünki insanın hilkatinde, yaratılışında hırs vardır, bunu durduramazsın. Olmazsa, hayat durur. Sen şimdi yarın yapacağın birçok meseleleri düşünmesen, ölü gibi olursun. Ama insan enerji bakımından, yarın, üç sene, beş sene neyse, o şevk içerisinde yaşar. Ama bunu eğer âhiret niyetiyle yapmıyorsa, buna hırs-ı pîrî derler; dünyalıktır, felakettir. Eğer bunu âhirete müteallik düşünüyorsa, âhirete uygun hale getiriyorsa, istediği kadar olsun, bu hırs ona sevap yazılır. Cenab-ı Hak hepimizin hırsını âhiretlik yapsın. Âmin.
Âb-ı Hayat – 4404