Bir araya gelmenin fazileti anlatılacak gibi değildir. Ama unutmayalım ki yol bu yoldur. Yani kalbin ilacı, kalbin şifası, bu sevgi ve muhabbettir. Çünkü her şey zıttı ile tedavi olur. Cem’i zıddeyn muhaldir. Dolayısıyla iki zıt şey bir araya gelemeyeceğine göre, büyüklerin sevgisi Allah sevgisi olduğuna göre, kalbin normal yaşantısı da dünya sevgisi olduğuna göre, bunların ikisi bir arada olmaz. Onların sevgisi arttıkça, bu, yavaş yavaş gider. Yani iyi para, kötü parayı iter derler ya. Büyüklerin muhabbeti geldikçe, bu gider, geldikçe bu gider, en son bakar ki bu gitmiş. Gittiği anda, Mübarek Hocamız buyuruyorlar, otomatikman kalbi zikretmeye başlar. Hiç uğraşmaya gerek yok çünkü asıl maksadına kavuşmuş olur, buyurdular.
Âb-ı Hayat – 4366