ali zeki osmanağaoğlu
Büyükler buyurdular ki;
Mübarek Hocamıza kavuşmuşuz, Allah Onların şefaatlerine nail eylesin, âmin. Bütün bu nimetlerin şükrü, ancak ve yalnız birbirimize olan sevgimizle mümkündür. Çünki büyüklerimiz öyle buyuruyorlar; İman çok kıymetlidir, Allah korusun, gidebilir de. Çünki çok kıymetlidir. O, ancak kıymetli insanlarla savunulur. Yoksa kıymetsiz bir kimsede o kıymetli cevherin ne işi var? Mübarek Hocamız buyurdular ki; O imanın gitmemesi, devamlı kalması için şartı, cenab-ı Hak Kur’ân-ı kerîmde kendisi bildiriyor. Eğer böyle böyle yaparsanız, korkmayın, bu iman sizde kalır. O da nedir? Hubb-u fillah, buğd-u fillah. Yani Allah rızası için din kardeşini çok sevmek, onun yardımına koşmak, onunla ilgilenmek, onun dertleriyle dertlenmek. İşte bu haller oldukça, insan biraz da kendisini hesaba çekerse, ben ne zaman geldim, niçin geldim, nereye gidiyorum, ne olacak benim âkıbetim diye biraz düşünürse, din kardeşine dört elle sarılır ve âhirette sevdikleriyle beraber olur.
Fî emanillah
Âb-ı Hayat – 4333 (Cuma’nız Mübarek Olsun)