Dînül mer’i dînül halilihi. İnsanın dini, dostunun, arkadaşının dini gibidir. Eğer yanlış biri ile arkadaş olursan, sen ona değil, o sana zararlı olur. Sen ona faydalı olamazsın; ama o sana zararlı olur. Abdülhakîm Efendi hazretleri ‘kuddise sirruh’ buyurmuşlar ki; Bir odanın içerisinde bir cüzzam hastası olsa, ki hastalıklar içinde en bulaşıcı ve tehlikeli olanı odur. Cüzzam hastası olanları dağlara falan bırakıyorlar ki, insanlara bulaşmasın, bunları görmesinler diye. Bir odanın içinde bir cüzzam hastası ile bir sağlam birisi, beraber yedi sene kalsalar, aynı odada yatsalar, aynı yerde yemek yeseler, bulaşmama ihtimali vardır. Bu hastalığın sağlam kişiye bulaşmama ihtimali vardır. Ama bir apartmanda, demiyor ki aynı dairede, bütün hepsi müslüman olsa, biri bozuk olsa, bu bozuğun diğerlerini bozmamak ihtimali yoktur. Onun için, ev alırken, tek almalıdır. Mümkün değilse, müslümanların olduğu yerde almalıdır. Yoksa çok tehlikelidir.
Âb-ı Hayat – 4288