Âb-ı Hayat – 4191


Arkadaş kalkmış fotoğraf çekmeğe. Melekler o fotoğrafı çekdi. Âhırette, Muammer dede bana bakarken, ben dedeye bakarken göreceğiz birbirimizi inşâallah. Hepimiz beraber olacağız. İnşâallah bu çatı altında bulunanlar, âhırette hep beraber olacağız. Cenâb-ı Hak çok merhametli. Böyle kalabalık insanlar içerisinde sevdiği bir kişi olsa, onunla beraber olanların hepsini, iyisine kötüsüne bakmadan, eğrisine büğrüsüne bakmadan, hepsini Cennete koyuyor.

Geçen Pazar akşam Muammer dedeyle Ali abilerdeydik. Orada çok güzel muhabbet vardı. O gece rüyamda Mübârek Hocamız ile Muammer dedeyi iki arkadaş gibi şakalaşırken gördüm. Ben uzakta duruyordum. Mübârekler bana gel diye işâret etdiler ve alnımdan öptüler ve uyandım, rüyaymış. Birden arkama döndüm, bakdım Mübârek Hocamız. Dedim ki “Efendim, az önce rüyada beni öptünüz, beni bir kere daha öpün de rüyam gerçek olsun.” Beni tekrar öptüler… Baktım bu da rüya…



Âb-ı Hayat – 4191

Kategori içindeki yazılar: Kelâm-ı kibâr