Biz birgün Hindistan’dan döndük, Mübarek Hocamız “rahmetullahi aleyh” kapıyı açtılar. Kapıda, selamün aleyküm, aleyküm selam. Buyurdular ki; Hindistan’da gök ne renk? Mavi efendim, dedim. Buyurdular ki; Ya kardeşim, burada da mavi. Dünyanın neresine giderseniz gidin, gökün rengi mavidir. Eğer sevginiz varsa, sevginin sınırı yoktur, her zaman bizimle berabersiniz. Sevginiz, irtibatınız, bağlılığınız yoksa, burnumuzun dibinde olsanız, yoksunuz. Nereye giderseniz gidin, bir koltuğunuzun altında Tam İlmihâl, bir koltuğunuzun altında Mektûbât varsa, daima Onlarla berabersiniz.
Âb-ı Hayat – 4049